De laatste avond bij het fort was grappig.
Terwijl wij nog een spelletje scrabble speelden was er activiteit bij een andere camper. Een hele lange magere man met kaplaarzen aan liep driftig heen en weer op een manier die John Cleese (ministry of funny walks) zou hebben gewaardeerd. Er was kennelijk een probleem, waarmee geen idee, maar alles wat open kon aan hun camper werd geopend en weer gesloten. Er kwamen nog andere personen bij te pas en na het raadplegen van gebruiksaanwijzingen verdwenen allen weer in de eigen camper.

Vanmorgen braken we op en gingen binnendoor richting Rotterdam. We reden door een schitterend landschap over smalle weggetjes. Op een van die weggetjes lag een fiets langs de kant van de weg, Er was niemand te zien. Totdat we er dichterbij waren en ik in de sloot keek. Daar stond een man tot zijn middel in het water. Camper langs de kant gezet en er op af. De kant was erg steil. De man stak zijn hand uit en ik kon er net niet bij zonder zelf in het water te kukelen. Gelukkig kwam er op dat een vrouw aangelopen die mij weer een hand gaf. Zo hebben we samen de jonge man weer op de kant gekregen. Behalve een klein schaafwondje op zijn hoofd mankeerde hij verder niets. Hij bedankte ons voor de hulp en we vervolgden onze reis weer verder.

Net voor de schoolspits arriveerden we weer thuis. Het was een mooi stukje Nederland!

Geschreven door Salamijns.reisdagboek