Het was helder, en dus koud vannacht en dat was binnen ook te merken. Bij het wakker worden was het binnen bijna 12 graden. Hoog tijd om voor de eerste keer op deze reis de verwarming aan te doen. Even loeide de kachel zoals het hoort en toen werd het stil. Een rood lampje brandde en ik kon naar buiten om de gasfles te wisselen. Gelukkig was het al licht en droog.
Ik heb gelijk Maxi maar meegenomen voor een ochtendrondje en ze snoof dat het een lieve lust was. Het gras was lichtjes bevroren en daar houd onze Maxi wel van.

Doel voor vandaag is een camperplaats in Kelmis, België. We rijden lekker rustig door de laatste stukjes van de Duitse Eifel over soms smalle maar goede wegen. Op het moment dat we de grens met België passeren veranderd het wegdek enorm. Hier rijdt je nog over de ouderwetse weg vol met kuilen en gaten. Het ene gat is nog groter dan het andere en we hotsen en knotsen dat het (g)een lieve lust is. De camper ondergaat deze trilltest gelukkig goed. We bereiken Kelmis en vinden de camperplaats (code 64030) zonder veel moeite. Het is een groot parkeerterrein in het centrum van het stadje met een mooi stukje gras erachter. We staan nog niet stil of een man komt in zijn vorkheftruck naar ons toe rijden met de mededeling dat de cp gesloten is ivm de opbouw van de kermis. Balen dus, maar het is niet anders. We raadplegen de NCK app en zien dat er net over de grens met Nederland een SVR-camping (Code 43456) is die ons wel wat lijkt. We schudden daar in een klein halfuur naartoe. Het ziet gezellig en goed bezet uit. Terwijl we op onze beurt wachten kijken we in het kampwinkeltje even rond. Ik zie dat ze mooi lamsvlees hebben en Sandra laat haar oog vallen op een mooie tas. Helaas is de camping vol en er is geen mogelijkheid een provisorisch plekje voor 1 nacht te regelen.

Na kort overleg valt de keus op Camping Vandenbooren in Vijlen (code 92758) in de hoop dat daar wel plek is. We gaan weer op pad en zien vlak voor Vijlen de reden van ons bezoek aan dit gebied, Wijngaard St. Martinus. We weten dat ze op maandag gesloten zijn voor een proeverij maar de camping ligt op loopafstand. We rijden de camping op en spreken de beheerder aan. “Vol, helemaal vol” deelt hij mee, “bijna alles in de omgeving zit vol”. Wat nu? We besluiten terug te rijden naar de wijngaard en inkopen te doen, we kennen per slot van rekening een van hun wijnen.

We gooien radicaal het roer om en besluiten naar de camperplaats in Maastricht te gaan. We weten al dat de cp bij de jachthaven volgeboekt is dus gokken we op de andere cp. In een goede 45 minuten rijden we naar de cp en er is nog plaats. We scoren een plekje met uitzicht op de oude Maas en na ons volgen in rap tempo andere campers zie op zoek zijn naar een overnachtingsplaats. Wij staan en we hebben geen behoefte deze keer Maastricht in te gaan. We genieten van het uitzicht en de zon. Morgen weer een dag.

Geschreven door Salamijns.reisdagboek