Het is vandaag een andere dag dan we gewend zijn. Geen zon, geen blauwe lucht en weinig warmte! Het is fris en het miezert! Na zoveel weken, nee maanden mooi weer is het wel weer wennen een lange broek aan te trekken en een jasje omdat het te koud is.

Tegen acht uur laat ik Maxi uit en ze geniet net als gisteravond van het rondrennen langs het kanaal bij de cp bij Berching. Er is niemand te zien en ze rent met haar grote flaporen klapperend vrolijk door het natte gras. Na de routinematige start voor een vertrek gaan we op pad. Helaas is er hier geen sanistation dus het legen van "de pot" moet later gedaan worden.
Het lijkt of de zomer echt afscheid heeft genomen van ons. De miezer wordt langzaam echte regen en veel bomen krijgen als bruine, gele en rode kleuren in hun bladeren. Het is fraai om te zien maar het had van ons nog best even mogen duren voor het zover is.

Naast de meanderende wegen door de bossen en velden valt soms op dat de landbouw zich hier geevolueerd heeft tot,het oogsten van nieuwe produkten, nl energie. Velden staan vol met zonnepanelen die meestal in dezelfde richting staan opgesteld. Bijzonder is het te zien dat een veld met zonnepanelen in diverse richtingen opgesteld zijn. Waarom vraag ik me af? De hele dag door wat stroom "oogsten"? Ik weet de reden niet maar opvallend is het wel wat deze stroomboer doet.

Er wordt veel aan de wegen gewerkt in dit gebied. Met regelmaat is er een "umleitung" maar onze TomTom geeft meestal zonder problemen de juiste informatie. De moderne techniek is soms toch wel erg makkelijk. We vinden ondanks de vele opbrekeningen ons doel in Aalen. We kijken elkaar aan en denken waarschijnlijk hetzelfde: " Nee, wat een troosteloze plek". We gebruiken de stop om "de pot" te legen en te lunchen en zoeken naar een betere overnachtingsplek. De keus valt op Heubach.
Heubach blijkt een goede keuze te zijn. We vinden de cp zonder problemen, een Lidl nagenoeg om de hoek en niet al te ver lopen een bakker en een slager die we allemaal met een bezoek vereren. De lokale economie krijgt weer een injectie! Veel meer hebben we niet nodig of het moet een zonnetje zijn. De zon blijft weg en het wolkendek blijft gesloten.

Maar naast de zon, of de zomer, zijn we onderweg nog wat kwijtgeraakt. We blijken een wieldop verloren te zijn! Niets van gemerkt en ook geen ramp maar wel balen dat het gebeurd is. Shit happens zullen we maar denken.

Geschreven door Salamijns.reisdagboek