De kerkklokken beginnen om 07.00 we worden er wakker van. En jawel hoor, om 8.00 doen ze het nog een keer om zeker te zijn dat we niet meer slapen! Even naar de bakker, het plein voor de kerk is gevuld met jongelui die wachten op de schoolbus. Het is fris en er staat een flinke wind. De jongelui blijven in beweging, ze hebben het koud. Op de weg terug van de bakker kom ik de Staffords van de caravanbewoner op de camperplaats tegen. Gatver, normaal loop ik bij zo’n ontmoeting een straatje om. Dat lukt vandaag niet dus ik adem even diep in en loop naar de camper. De eigenaar van de twee engerds lijnt ze aan als hij me ziet, pfffff.

We vertrekken vrij snel na het ontbijt en zitten al weer snel op de tolweg. Gisteren betaalden we in 1 keer een flink bedrag, vandaag moeten we om de zoveel tijd een eurootje of 5 a 6 aftikken. Dit gaat na de grens met Spanje gewoon verder. We maken een stop in Pamplona (code 57315), de camperplaats lijkt in eerste instantie vol maar iets verderop is de echte camperplaats met volop ruimte.
Het betalen voor de plek is best wel lastig. Volledig in het Spaans, 1 jaar Spaanse les voor Laurens 40 jaar geleden en geen jaar Spaanse les voor mij geeft geen uitkomst. Uiteindelijk 10 euro muntgeld in de automaat gepropt en jawel hoor, een betaalbewijs.

Aan het einde van de middag gaan we naar het centrum van Pamplona. Het is een vestingstad en we sluiten aan in de rij voor de lift om naar boven te gaan. Boven gekomen vinden we onze weg naar de VVV en nemen een plattegrond mee. We maken een wandeling langs de kathedraal, een heel mooi uitzichtpunt, een geweldig groot plein en een stuk door de citadel waar veel mooie moderne kunstwerken staan. Met twee stokbroodjes Iberico-ham gaan we weer terug naar de camper.

Op de camperplaats heeft een aantal types zich verzameld bij de pick-nick tafels, de ingekochte drank bij het benzine station vloeit rijkelijk en als toilet worden de bosjes gebruikt.
Omdat we niet denken dat een verzoek om op te hoepelen gehonoreerd zal worden, doen we dat zelf maar en verhuizen naar de andere kant van de plaats.

Door de straffe wind houden we de dakluiken op kiertjes en de deur maar dicht.

Het was weer een mooie dag.

Geschreven door Salamijns.reisdagboek