Dinsdag dus met de bus terug gegaan naar Santiago.
Nadat ik mijn rugzak naar de kamer had gebracht in het hotel, ben ik nog even de stad in gegaan. Ik wilde nog ff voor de laatste keer de sfeer proeven op het plein bij de kathedraal. Ook wilde ik nog wat eten en een tasje kopen voor in het vliegtuig.
Onderweg naar het plein, een leuke ontmoeting met Rita en Sigmar, het Belgische echtpaar. Die liepen eigenlijk maar kort achter mij op de Camino, dus was ik verrast om ze te zien. Sigmar had echter een blessure gehad waardoor ze een aantal dagen niet hebben gelopen. Gezellig ff bijgekletst.
Nadat ik wat had gegeten, kwam ik geheel onverwachts ook nog Steffian tegen. Die sprong mij gelijk op mijn nek toen hij me zag. Hij zou eigenlijk al onderweg zijn naar Finesterre, dus was ik ook verbaasd om hem te zien.
Wat een bijzondere ontmoetingen zo vlak voor het sluiten van de markt.

Woensdag 3 november op stap richting Alkmaar.
Om 05.00 uur opgehaald door een taxi, die mij bij de luchthaven heeft afgezet. Mijn vliegtuig naar Barcelona vertrok op tijd, dus om 07.00 uur verkeerde ik in hogere sferen. Een relatief korte vlucht waarna ik moest overstappen op de vlucht naar Amsterdam. Ook die vlucht ging op tijd weg en duurde korter dan was verwacht. Om 12.20 uur stond het vliegtuig aan de gate.
Wel fijn dat Eric op Schiphol was om mij te begroeten, samen met hem eerst iets gegeten en gedronken en natuurlijk lekker gekletst.
Ik wilde graag het laatste stuk naar huis lopend afleggen. Eigenlijk was ik ook van plan om dat stuk met de trein te gaan, maar ik vond het toch ook wel leuk dat er iemand voor mij op Schiphol zou zijn.
Op mijn verzoek heeft Eric mij in Uitgeest afgezet, dus toch nog een stukje met de trein. Vanaf station Alkmaar-Noord naar huis gelopen.
Ik wist dat de familie bij mij in huis zou zijn om me te begroeten. Er stond echter een compleet ontvangstcomité. Niet alleen mijn familie, maar ook bijna alle bewoners van De Blauwe Reiger stonden buiten. Ook waren er twee fotografen aanwezig. Één van de krant en Cor Mooij die foto’s heeft gemaakt voor het plaatselijk weekblad van Egmond. Ook het Preathuys was vertegenwoordigd. Om het geheel compleet te maken wapperende vlaggen aan ons gebouw.
Een uitgebreid en feestelijk onthaal, waar ik natuurlijk geen rekening mee had gehouden, maar wel erg blij van werd.
Er was ook een lint gespannen die ik door moest knippen. Daarna geprobeerd om iedereen even persoonlijk te begroeten, of dat helemaal gelukt is weet ik niet. Nog een toost in hal bij mijn voordeur, en daarna tijd voor de familie.
Een thuiskomst, net als de Camino, om nooit te vergeten.

Geschreven door Nico.op.pad