Frankrijk, Port-Sainte-Foy-et-Ponchapt

Vanmorgen moesten we zelf ons ontbijt regelen. Daar hadden we gister de inkopen voor gedaan. Dan is er natuurlijk voldoende aanwezig. Lekker gegeten. Ook vandaag weer een lange dag, dus weer op tijd opgestaan, en om 07.00 uur aan tafel.
Er was nog een Franse dame in huis. Die loopt van Vezelay naar Jean-Pied. Ze kwam even bij ons kijken, maar ging weer naar haar kamer. Ik denk dat ze even wilde wachten met haar ontbijt tot alle rommel van ons weg was. Gelijk heeft ze, als je geen haast hebt.
Om 08.30 uur haar alleen achter gelaten.
Flavio ging voor, hij had gekeken hoe we het snelst de pelgrimsroute op konden pakken.
Een kwartiertje samen gelopen. Het was nog mistig, dus een klein wereldje.
Bij een stukje door een bos stonden er ineens twee edelherten voor onze neus. Dan ben je gewoon niet snel genoeg om er een foto van te maken. Voor je het weet zijn ze al vertrokken.
Op een gegeven moment gingen we uit elkaar, ik pakte een stukje alternatief, en hij bleef de pelgrimsroute volgen.
Het is een keus, waarvan we niet goed konden zien wat het beste zou zijn.
Nadat ik weer terug was op de pelgrimsroute, zag ik een leuke tuin met allemaal tafels en stoelen in diverse kleuren.
Ik wilde kijken of ik daar misschien koffie zou kunnen kopen, maar het hek was afgesloten met een ketting. De ketting zat er niet zo goed omheen, dus ik dacht ff losmaken en een pauze inlassen.
Zat ik net ff kwam er een dame aan. Ze vertelde me dat ze gesloten waren. Er volgenden nog heel wat volzinnen, maar daar verstond ik niets van.
Ik probeerde haar te vertellen dat ik eigenlijk wel koffie zou willen. Loopt ze weg en komt even later terug met koffie en een kan water op een dienblad. Dat is toch wel heel vriendelijk om de inbreker koffie te geven. Ik wilde natuurlijk ook betalen, maar daar wilde ze niets van weten. Ze liep later wel ff mee om de ketting weer om het hek te doen.
Later in Fraisse bij een kerkje nog even gestopt.
Als je zo’n lange dag hebt, is het wel belangrijk om een aantal stops in te lassen.
Mijn linker schoen ging steeds los zitten. Al diverse keren de veter aangetrokken. Maar dan opeens gebeurde waar ik al bang voor was. Veter geknapt. Dan denk je natuurlijk, waarom heb je geen reserve veters bij je. Helemaal gelijk, maar ik heb ze niet. De linker schoen dus met twee stukken veter vast gezet. Gelijk loop je dan te denken, waar haal ik nieuwe veters vandaan.
Een zorg voor later, onderweg alleen maar bomen en kleine uitgestorven gehuchten.
In Monfaucon, weer bij een kerkje mijn brood opgegeten. Daar kwam ik Flavio weer tegen. Hij zat dus achter mij. Was weer ff lachen, nu had ik bijna twee kilometer minder gelopen. Hij heeft wel even gepauzeerd maar niet gegeten.
Hij vertrok eerder en heeft dus een tijdje voor mij gelopen. Bij het uitkomen van een bos kregen we een behoorlijk heftige beklimming voor onze kiezen. Die was van veraf al te zien. Ik heb er een foto van gemaakt, de mensen met goede ogen kunnen Daar Flavio zien lopen.
Tijdens die klim heeft hij echter zijn knie wat verdraaid. Ik haalde hem later in toen hij zijn knie wat rust gaf.
Ik denk dat de diegene die de pelgrimsroute uit heeft gezet het wel erg leuk vind om de pelgrims te laten klimmen en dalen.
Eerst zoals ik al aangaf de steile klim bij het uitkomen van het bos, later nog een steile vlak voor aankomst, en vervolgens een heftig pad naar beneden. Dat pad was trouwens halverwege afgesloten. Niet verantwoord om daar verder gebruik van te maken.
Maar goed, zonder verdere problemen om 16.00 uur aangekomen op de plaats van bestemming. De gastvrouw kwam gelijk aan met mij. Grappig, ze stapte uit haar auto, maar vergat haar handrem te gebruiken. Bij het uitstappen ging de auto naar voren. Kon ze nog net ingrijpen. Ze keek een beetje benauwd. Misschien omdat ik er net bij stond.
Ik kreeg netjes uitgelegd wat de regels van het huis zijn, maar moest wel eerst een montkapje om doen.
Na verloop van tijd kwam ook mijn grote vriend zich melden.
Dan is de dame weer klaar en hebben we haar dan ook niet meer gezien.
Samen weer boodschappen gedaan bij de supermarkt. Dat ging wel moeizaam, Flavio heeft veel last van zijn knie.
Daar ook veters gekocht. Nu heb ik witte veters. Het waren de langste, 140 cm en zijn eigenlijk te kort. Moet minimaal 170 cm zijn. Beter iets dan niets
Als we samen eten, staat er van alles op tafel. Flavio had een toetje geregeld. Een gebakje met ijs. Ff een foto van gemaakt.
Daarna in de ruststand. Wij zijn de enige klanten, hebben dus het rijk alleen.
Vandaag weer fijn wandelweer. Veel zon, maar ook veel door de bossen gelopen.
Morgen een iets minder lange dag. Hoewel de boeken aangegeven dat we 29 km moeten overbruggen, denken we het een beetje in te kunnen korten. We hopen het met 25 km te redden.
Morgen een bijzondere dag, de verjaardag van Anneke.

Geschreven door Nico.op.pad

10 sep 2021Van Saint-Astier naar Mussidan, 32 km

12 sep 2021Van Port-Sainte-Foy-et-Ponchapt naar Saint-Ferme, 26 km

Al 16 reacties bij dit reisverslag

Hoi Nico, Via een artikel in de krant kwam ik jouw reisverslagen tegen en ben ik je sinds gisteren gaan volgen. Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt . Petje af voor je, wat een prestatie Groeten Dineke en Jan Mesu
Jan Mesu 2021-09-11 21:37:59

Jeetje Nico wat ben je al ver. Nog even en je bent in Spanje. Zeker morgen een bijzondere dag. Wat zou Anneke trots op je zijn (was ze al hoor). Je bent ook wel een brutaaltje om zomaar het hek open te maken, maar het kwam je tengelde. Nou slaap lekker en ik denk morgen natuurlijk aan Anneke. Kaarsje bij haar foto. Liefs van ons
Henny 2021-09-11 21:41:30

Wat schrijf je toch mooie verslagen Ik lees het elke avond met veel plezier en heb veel bewondering voor je Morgen zeker een bijzondere dag want het is de verjaardag van Anneke Daar doe je dit alles ook voor, en ik weet zeker dat ze daar heel trots op zou zijn Voor straks welterusten en morgen weer met frisse moed verder
Frits en Nel 2021-09-11 21:55:56

Wauw..het is je wèèr gelukt..petje af Nico. Je hebt steeds weer een oplossing .zoals met je veter..en te kort ? Dan knoop je er toch een stuk aan? De kleur maakt niet uit!! Hoop dat je morgen de gelegenheid krijgt om af en toe te rusten..maar je hebt inmiddels zoveel ervaring😁 Een lekker ontbijtje..en gaan met die banaan..heb je die trouwens ook bij je? Ze eten gemakkelijk, vullen en de calcium is ook goed voor je.😄 Succes, et Bonne route..👍 Ria Juffermans
Ria Juffermans 2021-09-11 21:57:42

Weer heel goed gedaan Nico vandaag👍👍en weer leuk om je verhaal te lezen.Morgen dus een bijzondere dag,met herinneringen.We denken aan je,en veel sterkte 🙏🙏 Lieve groetjes
Riet en Tjalling 2021-09-11 22:03:41

Ps...wij hebben in onze hal een Boedah met een kaars..die van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat brand voor diegene die wel wat extra licht, warmte en liefde kunnen gebruiken. Vanzelf brand deze ook voor jou..èn Anneke.😍
Ria Juffermans 2021-09-11 22:03:46

Top Nico, ik krijg iedere keer meer bewondering voor je prestatie !! Van boven wordt je met bewondering gevolgd! Gr . J&J
Jan poes 2021-09-11 22:05:44

Nou Nico, je hebt er weer een mooi verhaal van gemaakt, maar de meeste lezers van je dagboek stellen deze verslagen wel op prijs. Morgen wordt het voor jou een emotionele dag, We zullen aan je denken. Hopelijk geeft juist deze dag je moed om de reis voort te zetten. Voor straks lekker slapen en gezond weer op.
gerard en fanny 2021-09-11 22:12:47

Wat een mooi verhaal heb je geschreven. En ondanks het losmaken van een ketting krijg je gewoon een bakkie! Hoe lief en leuk is dat! Zo te zien aan de foto’s was het idd een prachtige route! En ook je toetje zag en ziet er heerlijk uit! Wel fijn dat je toch een wandelmaatje hebt aan Flavio. Dat maakt het toch wel gezellig. Gelukkig dat er (witte) veters te koop waren en we zullen deze vast wel een keer op de foto zien. Voor straks slaap lekker en morgen weer een pittige afstand! Maar ook morgen 12 september een bijzondere datum, Anneke haar verjaardag⭐️⭐️ Maar ze loopt deze camino met je mee….. Heel veel liefs van ons en een dikke knuffel😘Tiny en Bert
Tiny en Bert 2021-09-11 22:13:26

Een goede dag toegewenst morgen, zal best emotioneel worden. Maak er een bijzondere camino dag van. Dikke knuffel van mij
Margaretha 2021-09-11 22:47:42

Sterkte en succes morgen we zullen aan je denken en aan Anneke mis haar ook nog steeds Liefs Bregit
Bregit 2021-09-11 23:36:06

Weer een mooi verhaal en mooie foto 's .Ja morgen een moeilijke dag maar wat zou ze trots geweest zijn We vergeten Anneke nooit.Heelveel succes morgen je weet waar voor je het doet.en voor wie liefs
Anneke en Germ 2021-09-12 00:04:13

Nico ik zie dat je nog steeds en voortvarend aan de wandel bent! Succes nog met de laatste loodjes in Frankrijk, nog even en je bent in Spanje!
Karin Swinkels 2021-09-12 09:12:21

Was weer een behoorlijke tocht gisteren, je bent en blijft zeer vindingrijk met het openen van hekwerk dat eigenlijk afgesloten is, en je toch weer na het openen hiervan als een vorst weer onthaalt wordt. Inbreken en dan nog koffie toe krijgen. Dit is weer een bijzondere dag voor je. Anneke haar verjaardag. Ze zal je de gehele reis wel blijven volgen, net zoals ons allen. Met jullie in gedachten, een voorspoedige dag. Dikke knuffel.
Tamara 2021-09-12 09:26:12

Uw zus Tiny vertelde mij een aantal weken geleden over uw bijzondere tocht. En dat ik uw verhalen kon volgen. Dat doe ik ook en heb alles vanaf uw vertrek gelezen, ik heb ontzettend diep respect voor het geen wat u doet en hoe. Wens u heel veel succes, gezondheid en mooie herinneringen aan deze speciale reis en zal het met enthousiasme blijven volgen. Diepe buiging.
Manuela 2021-09-12 13:49:37

Lieve ome Nico, Wat mooi om te lezen wat je allemaal onderweg mee maakt, ziet en bewandeld! En morgen een zeer bijzondere dag, vanaf boven kijkt tante Anneke met je mee!❤️ Liefs Frank en Yvette
Yvette 2021-09-12 16:59:44