Gisteren geen verslag gemaakt. Kwam er zomaar niet aan toe.
Op de aankomstdag, zoal ik al heb geschreven, zijn we om 19.00 uur naar de speciale pelgrims mis geweest. Hoewel wij (zeker ik) er niets van verstaan, toch echt genoten. Veel bekende gezichten gezien. Er bleef een stoel naast mij leeg. Komt Adolf binnen lopen en gaat naast mij zitten. Natuurlijk niet veel gekletst, maar wel een vertrouwd gevoel.
Heel bijzonder dat de Botafumeiro (grote wierook vat) is gebruikt. Dat vat van (gevuld) 100 kg en 160 cm hoog, wordt alleen bij bijzondere gelegenheden gebruikt. Prachtig om dat vat door de kerk te zien zwaaien. Er zijn wel 8 personen nodig om het in beweging te krijgen.
Na afloop wilden we ergens iets gaan eten, daar waren we nog niet aan toe gekomen. Zitten we net, de ober had al voor ons gedekt, krijg ik een telefoontje van Marnix. Hij nodigde ons uit voor een piano concert. Hoe bijzonder is dat. De gedekte tafel achter gelaten en op zoek naar de locatie van het concert.
Komen we Badria tegen. Die bleek ook een uitnodiging te hebben gehad. Hij had het adres van de locatie op zijn telefoon staan, dus hij was de gids.
Na een paar keer verkeerd te zijn gelopen (het is hier één wirwar van straatjes), het “ concertgebouw” gevonden. Het concert werd gehouden in een klein zaaltje van een muziekschool. Was maar plaats voor 9 personen.
Eerst natuurlijk een hartelijke begroeting met onze pianist. Daarna dus een uur lang genoten van zijn muziek. Wat kan die man goed pianospelen.
Van eten is niet veel gekomen.
Na zo’n dag ben je moe en wil je eigenlijk wel naar je bed. Vervolgens lig je uren wakker en komt de hele film van de Camino weer voorbij.
Gelukkig nog een vrije dag voor de boeg.
Voor het ontbijt ben ik twee dagen naar het hotel van Cindy gegaan. Gezellig samen ontbijten, een leuk begin van de dag.
Donderdag ook weer regelmatig op het plein rondgelopen en natuurlijk ook weer veel bekende gezichten gezien.
Leuk om Cindy aan ze voor te stellen, en dan vol trots te vertellen dat ze de laatste twee dagen met mij mee heeft gelopen.
Ook afscheid genomen van Marnix. Die gaat zijn pad vervolgen richting Portugal. Hij weet ook niet of hij nog terug gaat naar Nederland. Hij heeft daar niets meer. Eigenlijk een triest gegeven.
Helaas is het in de middag gaan regenen. We wilden ergens iets gaan drinken en dan wat eten bij een wok restaurant. Bij de eerste gelegenheid blijven hangen omdat het wel erg hard begon te regenen.
Daar kwamen Badria en Gabrielle toevallig ook binnen. Later nog een paar bekenden.
Gezellig gekletst en daar ook maar iets gegeten.
Vanmorgen (vrijdag) helaas na het ontbijt weer afscheid genomen van mijn meissie.
Gelukkig nu niet voor lang.
Ik heb besloten om na Muxia met het vliegtuig naar huis te gaan. Woensdag zal ik ergens in de middag weer thuis zijn.
Vanmiddag is ook Margaretha aangekomen in Santiago. Gelukkig was ik op het plein en kon haar dus daar ontmoeten. Ook best wel een bijzonder moment.
Later met haar, Nick en nog een paar andere pelgrims wat gedronken.
Er zat ook een man uit België bij. Die heeft de laatste 97 kilometers (foto) naar Santiago in één keer gelopen. Dat is ook wel bijzonder.
Later op de dag nog een rondleiding gehad van Juan, een inwoner van Santiago. Die liet mij een paar mooie plekjes van deze stad zien. Ik had hem ontmoet bij het pianoconcert.
Straks nog ff wat eten en dan pelgrims tijd naar bed. Morgen gelijk een lange dag, dan hou ik twee dagen over van rond de 24 km. Is goed te doen lijkt mij.
Ik ga dus in drie dagen naar mijn echte eindbestemming, Muxia.


Er was nog een vraag over de link naar het Praethuys.
Bij deze nog een keer toegevoegd. Ff kopiëren naar het internet.

https://acties.kwf.nl/s/23000/13478/w

Geschreven door Nico.op.pad