Vanmorgen gewoon weer op tijd opgestaan. Ik wil een beetje in het ritme blijven.
Samen met Margaretha en Peter (pelgrim op de fiets) ontbeten. Zij op pad en ik dus weer in de ruststand. Margaretha vergat haar stokken, maar gelukkig kon ik dat corrigeren.
Ze was ook al even haar bril kwijt, die hing gewoon aan haar T-shirt.
Na het ontbijt nog ff de was gedaan en gedoucht. Daarna moest ik de kamer verlaten. Mijn spullen kon ik opbergen beneden in een kast.
Later nog wat boodschappen gedaan voor de lunch.
Om 12.00 uur heb ik weer een oude bekende ontmoet. Marnix heeft nu ook Vezelay bereikt en meldde zich in de herberg. Hij was aangenaam verrast om mij te zien. Natuurlijk ook met hem gezellig bijgepraat.
Verder niet veel gedaan, totdat ik naar de arts moest.
Daar dus op de afgesproken tijd een plekje gezocht in de wachtkamer.
Om de juiste behandeling te kiezen belde zij (vrouwelijke arts) met een collega om te overleggen. Ze stuurde daar zelfs een paar foto’s naar toe. Ik ga er dus van uit dat ik de juiste spullen op het recept heb staan. Voor alle duidelijkheid nog mijn gastvrouw Bridgette gebeld die van de arts enige uitleg heeft gekregen. Kan ik weer met haar overleggen.
Het recept vervolgens omgezet in een tas vol medicijnen. Bijzonder vond ik dat ik Bridgette al was gearriveerd toen ik de medicijnen op ging halen. Nu dus weer terug in Arcy-sur-Cure.
Eigenlijk wel jammer dat ik niet in Vezelay kan blijven. Daar komen elke dag nieuwe pelgrims aan, en heb je dus meer aanspraak.
Ik heb daarover nog een gesprek gehad met dame die Nederlans zou spreken. Dat bleek Duits te zijn. Geen denken aan dat ik zou kunnen blijven. Ik mag wel terug komen als ik de volgende dag weer ga lopen. Dat ga ik natuurlijk ook gebruik van maken.
Weer een rustdag voorbij.

Geschreven door Nico.op.pad