Omdat het hier een uur eerder is dan in Nederland konden we uitslapen. Personeel is hier niet. We hebben zelf in de keuken thee gezet en een broodje gegeten. Daarna zijn we onder een stralend zonnetje naar het vliegveld gelopen om de bus naar het treinstation te nemen. Voor de trein vertrok naar Vila Real de Santo Antonio hadden we nog tijd om de beroemde kathedraal van Faro te bezoeken. Deze was indrukwekkend. De treinreis duurde 1 1/2 uur, maar door het prachtige landschap ging de tijd snel voorbij. Aangekomen in Vila Real Santo Antonio gevraagd waar het busstation was. Mopper de mopper, bussen staan niet zoals in Nederland vlakbij de treinstations, we moesten 15 minuten lopen. We liepen langs een soort parkeerplaats aan de haven waar in campers wordt overwinterd.
We hadden tijd over voor de bus en dus tijd voor een wandeling over de boulevard en door een leuke straat. Deze havenstad is mooi met zijn vele straatjes, pleintjes en tientallen terrasjes. Het is laagseizoen, het is overal erg rustig.
Om 13:45 uur stapten we in de bus die ons naar Alcoutim bracht. Het was een prachtige rit van 1.5 uur met heel wat S-bochten. Dat belooft wat voor onze voettocht. In de bus zaten we bij Nienke, een Nederlandse vrouw die hier al 30 jaar woont. Leuk dat zij Jochien Dantuma, een kennis van ons uit Obdam kent.
Aangekomen in Alcoutim was het een korte wandeling naar ons hotel. We hebben lekker in het zonnetje op het terras kunnen zitten met een Nederlands echtpaar. Ook hier logeren maar een paar gasten. We hebben een mooie kamer met uitzicht over de rivier en op Spanje. Rond 18:30 uur gaan doorgaans de restaurantjes open, wij hebben lekker gegeten in een ‘strandtent’.
We blijven een dagje extra in Alcoutim om het stadje en de omgeving te verkennen. We willen ook met de veerboot het stadje aan de overkant van de rivier bezoeken. Zijn we ook meteen in Spanje geweest. Woensdag begint onze voettocht.
Até logo.

Geschreven door Truus-en-jans.reisblog