Dag 75

27 juni 2018. Van Lama naar Bocca Seriole. 18 km

Om 6.00 uur waren we bij de bakker om te ontbijten en de lunch in te slaan. Iets voor 6:30 uur waren we op pad. In alle rust liepen we Lama uit. We gingen goed van start, het was fris en de zon was net op.
Al snel kwamen we in Fabbrica volgens de kaart maar we hebben eigenlijk geen huis gezien. Verder tussen voornamelijk tabaksvelden die besproeid werden. Toen we na een uur lopen over een soort graspad liepen kwamen we bij een beek aan die we, zoals de GPS aangaf, via een brug konden oversteken. Nu schrokken we toch wel even. Aan de andere kant van de beek waren ze ooit begonnen met een brug maar die is nooit afgemaakt. Wij konden onmogelijk via dit pad aan de andere kant komen. De oevers waren dichtbegroeid dus moesten we opzoek naar een plek waar we konden oversteken. Door een veld met allerlei planten zochten we een doorgang om bij de beek te komen en een eindje verder vonden we die. Met de stokken konden we over stenen die in het water lagen oversteken maar dan sta je voor de andere steile oever. Die hebben we samen ook bedwongen en via een oude akker konden we tenslotte de weg weer bereiken.
Die liep licht omhoog verder tegen de flank van een berg. We hadden een verwijsbord naar een luxe B&B gezien en erge zin in koffie. Maar na dat eerste bord volgde een tweede en bij het derde bleek dat we minstens een kilometer zouden moeten klimmen. Niet dus. Verder kwamen we op een bochtig pad met losse steenslag en gingen flink omhoog.
We passeerden een aantal oude onbewoonde huizen. Het werd na ruim 2,5 uur tijd voor een stop.
Onder een boom, op een kleedje met een lekker broodje.
Een tijdje verder op route kwamen we in Fraccano en treffen daar een leuk restaurant en uiteraard hebben ze daar koffie. Weer een stop deze keer, wel wat korter. Verder lopend over een rustige weg hebben we weer mooie uitzichten. Toen we al weer even op pad waren stopte er een bestelbusje naast ons. De man en de vrouw vroegen ons waarnaar we op weg waren. We maakten duidelijk dat we op weg waren naar Bacco Serriola. Jan spreekt al aardig wat woordjes Italiaans en we kwamen er achter dat wij vannacht in hun B&B slapen. Of we mee wilden rijden? We hadden toen nog 8 km te gaan. Even was bij Truus de verleiding groot maar nee, lopend verder. Het was, behalve het geluid van de krekels, stil en rustig op de weg. We gingen via haarspeldbochten omhoog en vaak in de schaduw van bomen. We liepen op 620 m hoogte, rechts een prachtig uitzicht, links de berg. Bij haarspeldbochten letten we altijd op de mogelijkheid van afsnijden. Want we zijn nu eenmaal economische lopers. Bij een mogelijkheid dat we binnendoor konden kwamen we uit bij een restaurant. Na de Fanta met dit keer een stuk taart erbij😋 zijn we een grind/kiezelpad opgegaan dat ook met haarspeldbochten omhoog ging. Al snel zagen we de asfaltweg, waarop we hadden gelopen in de diepte liggen. Nu was het even 3 kwartier buffelen omhoog. Op hoogte van 800 m waren we blij dat we eindelijk even weer eens naar beneden gingen al was de daling maar 60 m. Het dalen ging trouwens prima op dit grindpad, er was geen gevaar om uit te glijden. Het dalen en klimmen ging nog een tijdje door. Elke keer dachten we, ha het hoogste punt en dan kwam er weer een klim. Rond 13.00 uur kwamen we aan bij de Bar/annex winkeltje waar we door de eigenaars en hun dochters hartelijk werden ontvangen. Een van de dochters sprak Engels en bracht ons naar het appartement boven hun zaak. We kregen een ruime kamer en de kamer naast ons hebben we meteen gereserveerd voor Bernhard. Hij was ook onderweg hierheen maar via een andere route.
We kregen een biertje aangeboden waarmee we lekker op de schommelbank op ons terras konden zitten.
Toen Bernhard aankwam hadden we het gezellig met de gastvrouw die ons met allerlei hapjes verwende. Vanavond wordt er hier voor ons gekookt. Dat is fijn want we zitten hier echt in middle of nowhere.
We hebben nog even contact met onze Australische vrienden. Zij hebben het moeilijk. Hun voeten zijn erg pijnlijk. Ze hebben nieuwe schoenen gekocht en blijven een dag langer in het stadje 20 km verderop. Zij liepen gisteren en vandaag een andere route. We zullen ze waarschijnlijk niet meer treffen.😢
Het eten is goed maar eenvoudig, een schaal pasta met tomatensaus en een grote bak sla met niets. De wijn maakte het goed.
Morgen gaan we naar Pietralungo. Om 7 uur ontbijt.
Salve.

Geschreven door Truus-en-jans.reisblog