Dag 77

Vrijdag 29 juni 2018. Van Pietralunga naar Gubbio. 24 km

Een leuk stadje Pietralunga. Hier klopte gewoon alles voor ons. Het prima hotel, de bar ernaast, de schoenmaker, de supermarkt en het restaurant. En erg vriendelijke mensen.
We waren al voor vijf uur wakker en hoorden dat de bar, beneden onze hotelkamer, al vroeg open ging. In deze bar wordt ook het ontbijt voor de hotelgasten verzorgd. Wij wilden graag vroeg vertrekken omdat we een lange etappe met warm weer voor de boeg hadden dus zaten we snel aan het uitgebreide en goed verzorgde ontbijt. Om 5:45 uur gingen we al op pad. Het was een heerlijke frisse start van een erg warme dag. We hebben een prachtige route gelopen met in het begin een paar flinke klimmen. De uitzichten waren adembenemend mooi en ook al wilden we opschieten we bleven toch regelmatig even staan om elkaar weer wat moois aan te wijzen. Zo bleven we ook staan kijken hoe een druiventeler op een smalle tractor tussen de druivenbomen, op een berghelling, behendig tussen de bomen schoffelde. We zijn even afgeweken van de route voor koffie in Mocaiana. De laatste uren liepen we vlak maar dit was door de warmte vermoeiend. Er zat haast geen tempo meer in. Blij als we even in de schaduw van een boom liepen. Gelukkig kwamen we een paar keer langs een waterpunt waar we onze flessen hebben gevuld. Zo liepen we ook langs een nieuw kunstwerk uit 2017. Het is van cortonstaal en verbeeldt Franciscus, naar wie het pad dat we nu lopen is vernoemd. Er staan ook twee banken en een tappunt net op een moment dat we dorst hadden en wel even wilden rusten. Op een bord lazen we dat het beeld en de banken geschonken zijn met namen erbij. Maar te ingewikkeld in het Italiaans om precies te kunnen vertellen wat de aanleiding was. Superfijn plekje om even op adem te komen en af te koelen. Dan zien we eindelijk Gubbio in de verte tegen een berg liggen. Na ongeveer 3 km klim door een buitenwijk kwamen we langs de resten van een amfitheater bij de oude stadsmuur aan. Het was een drukte van jewelste buiten de muur, het parkeerterrein stond tjokvol met auto’s. Wij hadden geen idee dat deze stad zo in trek is bij toeristen. We keken onze ogen uit, zo’n stad hadden we nog niet gezien op onze voetreis. Zulke oude straten, huizen, kerken en kloosters. Met zulke ontzettende hoogteverschillen. Er zijn veel lange trappen. We wilden de stad graag bekijken maar waren er te moe voor. Het enige dat we wilden was zo gauw mogelijk naar het klooster waar we een kamer hadden gereserveerd. Het klooster ligt midden in de oude stad en is een oud palazzo van ruim 500 jaar oud. Pelgrims kunnen vaak overnachten in kloosters op vertoon van hun stempelkaart. Het zijn juweeltjes op onze voettocht. We werden welkom gegeten door een kloosterzuster en daarna hebben we een poosje uitgeteld op bed gelegen. Maar een douche doet wonderen zodat we nog tijd hadden de stad te verkennen. Als eerste zijn we met een kabelbaan, met z’ tweeën staand in een bakje, 300 meter omhoog gegaan, uiteraard met fantastisch uitzicht. Boven op de berg staat een basiliek, genoemd naar Sant Uboldo, de beschermheilige van de stad. Daarna weer naar beneden met de kabelbaan, wandelen we als het ware door een oud schilderij. Te veel om te beschrijven en daarom maar veel foto’s.
Vanavond hebben we tot laat met Bernhard, gezellig midden op straat bij een pizzeria voor het klooster gegeten. De straat wordt ‘s avonds gesloten voor auto’s zodat de restaurantjes hun tafels en stoelen midden op de weg kunnen zetten. Bernhard blijft een dagje extra hier en treft morgen Meredith en Tim die met nieuwe schoenen ook weer op pad zijn. Assisi is hun eindbestemming maar wij gaan verder naar Rome.

Arrivederci

Geschreven door Truus-en-jans.reisblog