Saaie reisdag. 530 km voor de boeg. Niet veel om over te schrijven dachten we. Nou, dat werd anders.
Rond acht uur waren we op pad, gedoucht, ontbeten en de slagboom die op nummerherkenning opengaat. Ze gaan hier met de tijd mee.
We hadden eerst het idee de voor ons bekende route via Lyon te volgen maar mensen die we gisteren spraken waren enthousiast over de weg via Clermont-Ferrand dus …
Na de Pyreneeën bogen we bij Beziers af naar het noorden en beklommen al snel het Massif Central. Via een prima weg konden we door op een hoogte van 600 tot 1100 meter. Veel schakelen en sturen maar we vorderden flink. Links en rechts nog resten sneeuw. Gelukkig nu volop zon en een schone weg. Het was een prachtige route. Tegen vier uur arriveerden we bij een camping in Orcet. Ook aangeraden door die mensen van gisteren. Het werd al fris maar de zon scheen nog lekker. Tijd voor een wandeling en om te kijken of er nog een leuke foto te maken valt voor de blog. Het zag er in eerste instantie niet erg rooskleurig uit. We liepen via een saai straatje richting centrum. Maar daar vonden we toch een paar pytoreske plekjes. En natuurlijk vond Truus een begraafplaats. Verder ontdekten we dat Orcet zelfs een bar heeft en dus daar maar eens kijken voor een kop koffie. Naast ons stonden er twee stamgasten aan een biertje. Later komt er nog een man binnen voor koffie en een glas water. Hij gaat aan de tafel naast ons zitten, pakt een stuk elektriciteitsdraad en een tangetje en maakt een kat van het draad. Hij geeft deze aan Truus. We zijn in gesprek en uiteraard gaat het ook over onze half-Franse kleinzoon. Hij vraagt naar zijn naam en begint de naam Tristan te buigen uit koperdraad. Hij vraagt ook hoe ik heet en we hebben het over wielrennen. Jan Ulrich en Joop Zoetemelk. Hij weet veel van wielrennen en maakt een piepklein fietsje voor me.
We hebben er samen een biertje op gedronken en hij liet meer van zijn werk zien. Prachtige fotocollages van foto’s.
Uiteindelijk afscheid van iedereen in de bar die intussen behoorlijk vol was.
Toen we terug kwamen op de camping dachten we eerst dat er plastic over het water in het zwembad lag. Toen Truus eraan voelde bleek het ijs te zijn. Het wordt een frisse nacht.
Het resultaat van vandaag:
580 km afgelegd, goede camping bereikt, leuk stadje ontdekt en leuke foto’s kunnen maken.
Leuk in een plaatselijke bar vertoefd en de naam van onze kleinzoon in een creatie van de Franse artiest Julien Casolari.
A demain.

Geschreven door Truus-en-jans.reisblog