Dag 48
Zondag 20 mei 2018. Van Gand naar Neumarkt. 20 km

Hoe de tocht op zondag 20 mei verliep hebben we nog niet bericht en daarom beginnen we daar weer mee.

Het ontbijt was prima en Juliani, onze gastheer, vond het goed dat we een lunchpakket meenamen.
Het ging lekker steil naar beneden maar al snel naar goed begaanbare wegen en paadjes tussen appelboomgaarden en wijngaarden waarop ook nu op zondag mensen aan het werk waren.

Na 15 km kwamen we bij een prachtig meer. De Kalterer See. Voor de koffie gingen we naar het eerste hotel waar we langs kwamen. Het zag er chique uit maar daar zijn wij op gekleed nietwaar? Korte broek, T-shirt, wandelschoenen en rugzak. En dan schat je in dat de koffie wel wat duurder zal zijn maar dat valt dan weer erg mee. We zaten er prachtig, op het terras bij nog ontbijtende gasten aan het prachtige meer. Een plaatje. We raakten aan de praat met een mevrouw die erg enthousiast was over het hotel zodat wij spontaan afspraken om daar tzt eens lekker een weekje door te brengen met wat wandelen, varen en fietsen. Ook al zaten we heerlijk aan het water, we moesten toch weer verder. Langs het spoor en de Brenner autostrada en weer over de rivier, de Etsch. Daarna was het nog 3-4 km over een fietspad. Een kilometer op een fietspad lijkt langer dan 1000 meter. Wij vinden het saaier lopen doordat de ondergrond vaak asfalt is en het lange rechte paden zijn. Je kunt wel lekker opschieten maar als wij mogen kiezen.... Na deze lange kilometers bereikten we het hotel. De eigenaar verwachtte ons en wees ons een prima kamer en zorgde voor het verdiende biertje/Radler aan het zwembad in de tuin. Maar al snel kwamen er wolken en ging het regenen en moesten we verkassen naar het overdekte terras. Dat was jammer. Op het moment dat we bij de overkapping kwamen stonden daar Gerrit en Anja uit Wierden die net waren aangekomen. Natuurlijk raakten we aan de praat. Zij kamperen in Prad en maakten vanuit daaruit een fietstocht van enkele dagen en logeerden ook een nachtje in ons hotel.
We hebben ondanks dat we de volgende morgen om een verdrietige reden naar huis moesten het gezellig met hen gehad die avond. Anja luisterde zo begripvol en reageerde zo lief naar waarom we naar huis gingen dat we ons afvroegen of ze in de zorg werkzaam was. Het verbaasde ons dus niet dat ze vertelde dat ze wijkverpleegkundige was geweest.
Na uitwisseling van gegevens hebben we de volgende ochtend na het ontbijt afscheid van elkaar genomen. Zij fietsten weer verder en wij gingen terug naar huis.
De hoteleigenaar bracht ons naar het station vanwaar we eerst met een stoptrein naar Bolzano gingen en vandaar met de sneltrein naar Verona. Op het station stond een rechtstreekse bus naar het vliegveld klaar. Uiteindelijk waren we om 19 uur thuis. Maar de koelkast was leeg en er was echt niets in huis. Gelukkig hebben we dan Ah Tim in Obdam, een prima Chinees restaurant.
Verder hebben we de dagen ingevuld rond het afscheid van onze zwager die maar 68 jaar is geworden.
Ook moest worden geregeld dat we onze tocht weer konden hervatten. En een nieuwe bril regelen en nog wat nieuwe planten in de tuin, enz. enz.
En natuurlijk was het erg fijn even onze kinderen en kleinkinderen te kunnen knuffelen na 7 weken.
Donderdag 31 mei zijn we weer in Neumarkt aangekomen en vrijdag 1 juni pakken we de draad weer op en vinden het gezellig als jullie weer met ons “meelopen”.
Tot zaterdagmorgen.

Ps.
We zijn verbaasd over het grote aantal meelevende reacties dat we kregen toen we thuis waren. Het is leuk te horen dat er zoveel mensen plezier aan onze blog beleven.
We zijn ook blij dat we op de laatste dag thuis ontdekten wie onze “mysterieus guest” Anneke is. 😊 Dat is 48 dagen een raadsel voor ons geweest.

Geschreven door Truus-en-jans.reisblog