Dag 40

Zaterdag 12 mei 2018. Van Prutz naar Nauders. 33 km en 3 km met de auto. 😢

Om 6.00 uur werden we weer door de kerkklokken wakker, een mooi geluid als je er toch uit moet. 😉
Na een goed ontbijt namen we hartelijk afscheid van gastvrouw Marianne en na haar te hebben beloofd een berichtje te sturen als we in Rome aankomen gingen we op pad naar Nauders.
Eerst wat boodschapjes gedaan en daarna al gauw het dorp uit. We liepen al snel op een mooi pad naast de Inn, ver beneden de autoweg. Daarna staken we de Inn weer over en liepen verder op een breed geasfalteerde weg. Onder ons aan de ene kant de rivier en de andere kant de bergkam. Al gauw kwamen door Ried, een gezellige wintersportplaats met veel hotels, pensions en winkels. Langs de weg een kleine kerk, de deur was open en wij konden deze kerk dus even bewonderen. Vervolgens St. Christina, klein dorp, valt niets over te vertellen. Niet lang daarna liepen we het gezellige Tösens in. Er stond een mooie kerk en hier hebben we een kaarsje opgestoken voor onze zwager Jan. Tegenover deze Leonardkerk, stond restaurant Wilder Mann en hier hebben we onze koffiestop gehad op een zonnig terras. Een lieve oude dame zorgde voor de koffie. Nadat zij ons gevraagd had waar we naar toe liepen en zij van ons plan hoorde was ze helemaal beduusd. Iedereen die het maar wilde horen vertelde zij over ons, we werden er verlegen van. 🤗
Na de koffie liepen we op de oude rijksweg verder. Het liep hier lekker rustig met soms een fietser of een kleine tractor. We kwamen op deze mooie route door veel gehuchten zoals Tschupbach, Schönegg, Stein en Lafairs. Onze lunch was om 12.00 uur in Birkach, op een bankje langs de weg.
Dalend en klimmend vervolgden wij deze oude weg en we genoten van de mooie omgeving en de prachtigste vergezichten met steeds de rivier Inn naast of ver onder ons. Toen we Pfunds inliepen waren we verrast, deze wintersportplaats bruiste ook nu van de gezelligheid. Pfunds verlieten we over een mooie brug en kwamen uit op een fietspad tussen alpenweiden en bergen.
Op het eind van het fietspad overlegden we met een Oostenrijks stel welke weg we het beste konden nemen. Links of rechts van de Inn. Zij zeiden dat we links langs een verkeersweg met tunnels zouden moeten lopen. Rechts was rustiger en zou via een stukje Zwitserland naar ons doel Nauders leiden.
We hadden vernomen dat we hier een stuk met de bus zouden moeten vanwege de verkeersweg en de tunnels maar de man zei dat dat niet nodig was.
Wij dus op pad via de rechterkant en passeerden daarbij al snel de Kajetansbrücke. Tot 1955 was het de grootste vrijhangende houten brug in Oostenrijk. Nu was hij uitgevoerd in steen en beton. De naam komt van een stadhouder in de tijd dat de houten versie gebouwd werd.
Het was een prachtig pad en later heette het de Innschlucht. Het ging licht op en neer, minder heftig dan waar wij bij een schlucht aan denken. We draaiden veel kilometers en passeerden poorten waar overheen water liep uit de bergen. We liepen over de brug over de Schalklbach, een beek die zich in de Inn stort. Bij een oude brug over de Inn liepen we door een oude toren een soort slot in. Dit blijkt een soort oude douanepost te zijn geweest. Alt Finstermünz. Moeten we nog eens op googelen.
Overigens hebben we niets gemerkt van een soort Zwitserse grens.
Na dit punt ging het direct meer dan 10% omhoog dus de stokken er maar bij gepakt. Er stopte een busje dat ons tegemoet kwam. De chauffeur vroeg of we een taxi wilden. Niet natuurlijk maar we hebben wel even gevraagd over de weg naar Nauders. Hij gaf aan dat we zeker de bus moesten nemen vanuit Hochfinstermünz. Helemaal lopen was onverantwoord omdat er veel verkeer rijdt en er geen fietspad of trottoir is. Ook zijn er donkere tunnels. Dus moesten we verder naar boven en daar 100 meter langs de weg terug en dan met de bus.

Wij zwoegden dus verder, flink omhoog gedurende ongeveer 2 kilometer. Boven aangekomen hebben we een angstig stuk langs de snelweg afgelegd en toen stonden we bij een parkeerplaats/bushalte. De bus zou over 1,5 uur komen. Lang wachten, niet leuk en Truus stapte op een geparkeerd Duits VW-busje af.
Het echtpaar was net even gestopt voor een korte break en was bereid ons naar Nauders te brengen toen wij de situatie hadden uitgelegd. Tja, dan kost een paar kilometer ook maar een paar minuten.
Ze zetten ons af, bijna voor ons pension.
Daar kregen we een prima kamer met prachtig uitzicht.
Verder de gebruikelijke zaken, douche, winkelen, eten, blog en op tijd naar bedje toe.

Wir wünschen Ihnen eine schöne Sonntag.

Geschreven door Truus-en-jans.reisblog