Dag 76

Donderdag 28 juni 2016. Van Bocca Seriole naar Pietralunga. 15 km.

Het was rustig slapen boven de bar, het was misschien een geluk dat hij op woensdag dicht is. Om 7.00 uur konden we ontbijten. Naast de gebruikelijke jam lag er een stukje kaas. Dit hebben we tussen twee panini’s (sneetjes brood) gedaan en voor de lunch meegenomen. We zouden deze dag geen enkele bar tegenkomen maar gelukkig hadden we nog wat fruit en yoghurt in onze tas.
Om 7.15 uur gingen we op pad. Bernhard, onze pelgrimsvriend uit Duitsland slaapt liever wat langer en zou pas later ontbijten. Buiten ons drietjes waren er geen andere gasten.
Meteen uit de Albergo gingen we een paar honderd meter omhoog via een grindpad. De zon scheen al volop maar het was nog niet te warm. Na een half uurtje kwamen we op een zandweg terecht die licht daalde. Even later doken we rechts een smal bospad in en kwamen aan bij een prachtig gras/bloemveld. Dit is weer een van de vele onverwachte mooie kadootjes die we vaak op ons pad tegenkomen. We moesten wel goed opletten want het pad door dit mooie veld bovenop de berg was niet veel belopen dus moeilijk te volgen. We zagen alleen enkele wildsporen. Met hulp van de GPS kwamen we aan de overkant toch uit bij het pad dat we verder moesten volgen. Ook dit pad was moeilijk te volgen maar met goed opletten lukte het. Het is een kuitenbijter tot we bij een breed grindpad uitkwamen. We waren 45 min. onderweg en hadden twee km afgelegd, thuis zouden we erg ons best moeten doen om zo langzaam te lopen.😅
Plotseling kwamen we langs een klein kapelletje, de deur ging gemakkelijk open en heel bijzonder is het dan dat dit kapelletje, dat zo afgelegen staat, toch zo netjes onderhouden wordt. Meestal staan er plastic bloemen bij het Mariabeeld maar hier stonden twee echte planten!🌺
Na verschillende soorten bergpaden, die wisselend steigen en dalen kwamen we op soort betonpad dat wel heel erg steil naar beneden liep. En zoals we al vaak ondervonden, steil naar beneden betekent ook weer steil omhoog. Op het het eind van zo’n pad gingen we op de top van de berg op de grond naast het pad even zitten om even uit te blazen maar ook te genieten van het prachtige uitzicht We hadden twee uur gelopen en 6 km afgelegd. Het is bepaald niet druk op deze berg. We hebben nog geen levende ziel gezien sinds we onderweg zijn. Vlinders, bijen en andere insecten niet meegerekend. 😉
Nadat we wat gegeten en gedronken hadden liepen we lekker op de kam van de berg met aan alle kanten weer mooie vergezichten. Heel af en toe kwamen we langs een verwaarloosd, onbewoonbaar huis en we vroegen ons af wat de geschiedenis is van de mensen die hier ooit, zo afgelegen hebben gewoond. En toen gebeurde het toch, na 3,5 uur lopen zien we deze dag de eerste auto, een oude Panda. 😃. Verder tot Pietralunga waren de paden prettig om te lopen. Het laatste stuk ging nog lekker omhoog, we moesten natuurlijk wel moe in Pietralunga aankomen. 😉
Van verre zagen we het stadje al tegen een hoge bergwand liggen. Het lag hoog maar wij daalden. We zagen de kerktoren en hoopten niet dat we zo hoog moesten, maar ja hoor, de kerk ligt in het centrum en ons hotel ook. Onderaan het stadje met ongelooflijke hoogteverschillen kunnen we een trap nemen die ons op de eerste verdieping brengt. Daarna nog wat steile, smalle kronkelwegen en dan zijn we boven.
Het hotel ‘Tinca’ is gauw gevonden. Gauw de tas in onze kamer gezet en snel naar de naastliggende bar met het gezellig ogend terras. Daar vroeg Jan aan de barman of er een schoenmaker in het stadje is. Een van zijn schoenen heeft een loslatend stuk hak. De vriendelijke barman schudde zijn hoofd maar wist misschien een oplossing. Toevallig zat er een van oorsprong Engelse vrouw naast ons die hielp met tolken. Naast de bar woont een oude man die zo nu en dan wel schoenen repareert. De barman was zo vriendelijk om het de man te gaan vragen. Zijn antwoord was...Nee, de schoenmaker kon dit klusje onmogelijk klaren in een dag. De Engelse die al 30 jaar hier woont zei lachend dat dit Italië was hè, en dan gaat het niet zo snel. Toen Jan zei dat het plakken van een klein stukje hak zo gepiept is, was er wat verwarring.
Wat nu?? Tot onze verrassing kwam de “schoenmaker” op het terras, hij wilde het probleem toch wel even bekijken.😉. Het eind van het liedje was dat hij beide schoenen mee heeft genomen om er een nieuw hakstuk onder te zetten.
Ondertussen was ook Bernhard aangekomen. Altijd weer gezellig om de dag door te praten. Hij volgt de route uit een Duits boekje met dezelfde beschrijving als de route van Kees Roodenburg. Wij wijken daar vaak vanaf en maken met hulp van de GPS onze eigen route. Wij willen immers beslist elke berg beklommen hebben.😂
Verder was het gezellig op het terras. We hebben het stadje verkend en waren daar snel mee klaar. Het is nl niet zo groot. We ontmoetten nog twee Italiaanse meisjes die in La Verna zijn gestart met hun tocht naar Assisi. Zij hadden een andere route gelopen en daarbij Meredith en Tim ontmoet. Ze hadden allerlei problemen, de een met haar knie en de andere met kuitspieren. Ze zouden daarom een dag langer in deze plaats blijven.
Nog even wat spullen ingeslagen voor morgen bij de supermarcado en afgesproken vanavond met Bernhard samen te eten. We kwamen in een prima restaurant terecht en het was lekker en gezellig. Dat het zo klikt zal mogelijk liggen aan het feit dat hij van hetzelfde bouwjaar is als Jan en ook dat hij in hetzelfde jaar getrouwd is als wij. 😊
Na het diner naar de bar. De ontzettend aardige barkeeper zag ons aankomen en gebaarde direct dat de schoenen klaarstonden. Voor de lieve som van € 10 waren de hakken weer als nieuw.
Morgen naar Gubbio, dat schijnt een erg mooie stad te zijn maar wel op een behoorlijke afstand. Dus maar vroeg op morgen, om zes uur kunnen we ontbijten.

Ciao.

Geschreven door Truus-en-jans.reisblog