Dag 68

Woensdag 20 juni 2018. Van Passa della Consuma naar Stia, 14 km

De wekker hadden we niet hoeven zetten, we logeerden in een ouder, net hotel waar de kamers erg gehorig zijn. Onze buren, het Australische echtpaar, wekte ons voor vijven met hun gestommel. Zij wilden op ons advies vroeg starten maar hadden niet begrepen dat het ontbijt ‘pas’ om half zeven klaarstond. Jammer voor hen en voor ons. Na het Italiaanse ontbijt, wat bestond uit een zoete croissant en toastjes met jam zijn we, nadat we een lunchpakket hadden besteld, om 7.00 uur vertrokken. Al snel gingen we via een steil pad het bos in. Deze dag bestond zoals gewoonlijk weer uit klimmen en dalen. We moesten totaal 1083 m naar beneden en ruim 500 m omhoog vandaag. De paden waren wisselend, vaak zwaar doordat ze rotsig waren met veel losse keien. We gaan dan niet snel, voorzichtig, bang dat er stenen onder je voeten wegrollen. Dit gebeurt ook geregeld maar dan hebben we goede steun aan onze wandelstokken. Soms liepen we op erg smalle paadjes waar je een weg door hoge grassen en varens moest banen (en brandnetels). Aan modder en obstakels op het pad zijn we ondertussen wel gewend. Spannend was een drietal beekjes waar we over heen moesten. Er liggen dan wel wat stapstenen in het water maar oh jee, wat is het uitkijken geblazen dat je er niet vanaf glijdt. We konden de route via de roodwitte aanwijzingen en met de gps-track goed volgen totdat.... Na een beekje stond in het ‘oerwoud’ een bordje met de aanwijzing ‘Stia 50 min.’ met een pijl rechtdoor. In het boekje stond dat we dit bordje moesten negeren en een smal pad, dat haast niet te zien was, in moesten slaan. Jan wilde het bordje volgen en Truus het boekje met de officiële route. Meestal navigeert Jan maar nu volgde hij Truus in deze wens en daar heeft ze goed spijt van gehad. We hebben ons klimmend en dalend door smalle bergpaadjes moeten wurmen, zo nu en dan wat bredere paden maar om het verhaal niet nog langer te maken, we hebben er ruim een uur langer over gedaan dan had gehoeven. 😢 Het enige voordeel bij dit nadeel was dat we nog heerlijk kersen hebben kunnen plukken langs de weg. Om Stia binnen te komen moesten we nog 2 km 20% steil dalen. Om ongeveer 13:30 uur kwamen we het mooie oude stadje Stia binnen na slechts ruim 14 km.
Maar wat is het mooi hier in Toscane, we genoten onder het zweten en puffen van de prachtigste vergezichten.
Het eerste waar je naar verlangt als je arriveert is een douche, en die kregen we dan ook, een koude, toen we het hotel dat we hadden geboekt, Fattoria la Foresta, bereikten. Het hotel was oud en gesloten. Het zag er ook niet uit. We hadden geen zin om telefonisch te informeren. Dus eerst maar iets drinken aan de overkant. De mannen op het terras vertelden ons dat het hotel geen dienst meer deed als logeeradres. Dus dit boek maar snel gesloten en op zoek. Zoals gewoonlijk biedt internet dan uitkomst. Al gauw vonden we een B&B en ja hoor er was nog ruimte. De B&B was dichtbij, in het centrum op het pleintje. Toen we ons meldden nam de vrouw ons mee naar een huis aan de overkant van haar B&B. In haar huis had ze geen kamer meer vrij dus bood ze ons een heel huis aan. Het is een Toscaans huis, smal en hoog met 3 verdiepingen. Het is compleet ingericht dus vandaag eventjes geen handwasje😉. Vanavond zelf gekokkereld. Heerlijk na al die pasta’s en andere Italiaanse gerechten. Nu eens een gewone maaltijd met gekookte aardappels, spinazie met een eitje en saucijsjes. 😋
Toen we bij de plaatselijke super ons ontbijt en lunch kochten voor morgen troffen we ook de andere pelgrims weer. Leuk om hun verhalen van vandaag te horen. Het Australische echtpaar had de pijl naar Stia op advies van een Italiaan, die paddenstoelen aan het plukken was, wel gevolgd en heeft dus een uur minder gelopen.
We regelen ons ontbijt zelf en kunnen na een nachtje slapen weer vroeg op stap. Morgen logeren we, met meerderen die met ons oplopen in een klooster, hoe dat afloopt horen jullie morgen. 😃
Buona giornota

Geschreven door Truus-en-jans.reisblog