Dag 47

Zaterdag 19 mei 2018. Van Nals naar Gand. 18 km

Om 3.00 uur vannacht werden we wakker van een hoosbui, maar toen we om zeven uur opstonden was het gelukkig droog.
Omdat we in een een appartement zaten werd het ontbijt niet verzorgd en vertrokken we om 8.00 uur richting dorp om in de supermarkt boodschappen in te slaan voor het ontbijt en de lunch.
Daarna op pad het dorp uit richting Andreano. Dat was maar 4 km.
We bereikten Andreano langs een mooie weg met appeltjes in de groei en piepkleine druifjes en net voor het dorp vonden een bank met een tafel. Toen we zo ongeveer klaar waren met het ontbijt en broodjes voor de lunch hadden klaargemaakt kwam er een vrouw op de fiets langs en even later een man lopend naast zijn fiets. De vrouw was snel voorbij maar de man zei “morgen” op z’n Nederlands. Natuurlijk even gezellig een praatje met ze gemaakt. Ze kwamen uit het Westland op niet-elektrisch ondersteunde fietsen en gaan naar Rome via de Reitsmaroute.
Daarna liepen we door het dorpje Andreano. We zagen een soort café en het was rond tien uur, dus tijd voor koffie. Het was gezellig druk binnen. Veel mensen uit het dorp treffen hier elkaar. Daarna weer verder en warempel, een VVV. En nog geopend ook, dus een stempel rijker.
Verder richting Missian. Onderweg weer langs appelboomgaarden en wijngaarden, daarbij hadden we een prachtig zicht op Bolzano in de diepte.
In Missian voelden we wat regendruppels en we besloten om onder een overkapping bij een schoolgebouw op een paar stoelen met tafel ons broodje voor de middag te verorberen. Toen we er even zaten kwam de huismeester van de school er gezellig bij zitten.
Hij was erg geïnteresseerd in onze tocht en we hebben gezellig zitten praten. Maar we moesten weer verder want Rome is nog een eind. Daarna begon een enorme klim. Gelukkig heeft Truus weer een goed profiel onder haar schoenen dat gaf haar een veilig gevoel. Het inlopen gaf geen problemen omdat ze altijd op dit soort schoenen loopt die direct erg soepel zijn. Na een paar honderd meter was een oudere dame de rozen water aan het geven en ze vertelde dat het daar dus helemaal niet geregend had vannacht. Ook zij kon bijna niet geloven dat wij op weg zijn naar Rome. Daarop volgend gingen we klimmend het bos in, voor ons gevoel bijna recht omhoog. 😰 We hadden dan ook de korte route gekozen en die is natuurlijk veel steiler dan de lange. Maar...uiteindelijk kwamen we boven en begon een stukje lichte daling. Het onweerde inmiddels boven in de bergen en wij voelden druppels. Eerst dachten we dat het mee zou vallen en gingen we even schuilen onder een carport. Maar het duurde langer en dus toch maar de regenjassen aan en verder. Bij het dorp Gand aangekomen, ons eindpunt voor vandaag, regende het nog steeds. In Gand moesten we behoorlijk dalen. Wat een ingewikkeld stadje met zijn ontzettende hoogteverschillen. Op weg naar een restaurant voor ons avondeten op 500 meter moesten we naar ons gevoel ongeveer 100 meter dalen. Maar ook weer terug natuurlijk. 🤨
We hebben in de middag dus wat regen gehad maar verder was het een mooie dag. De onderkomens voor de komende Pinksterdagen zijn geboekt. Dat boeken wordt spannender want er wordt steeds minder Duits gesproken naarmate we verder komen. En per telefoon heb je niet zoveel aan je handen en je voeten. ✌️🖐

Fijne Pinksterdagen.

Geschreven door Truus-en-jans.reisblog