Dag 27

Zondag 29 april 2018. Van Nördlingen naar Donauwörth. 34 km

We moesten kiezen ivm de overnachting, 10 of 30 km. Omdat we hier vrij vlak kunnen lopen kiezen we voor de 30.
Voor acht uur hadden we de pas er al flink in zodat we goed half tien al 10 km hadden afgelegd. Tijd voor een koffietankstop bij een tankstation. Een Mittel betekende alweer een kwart liter en klein hadden ze niet. Maar we zaten er prima in de comfortabele stoelen.
Voor de pure speed liepen we verder op het fietspad langs de B25. Op zondagmorgen is het rustig. Dus weinig last van verkeerslawaai. Wel leuk dat we klassieke auto’s en motoren tegenkomen. Waarschijnlijk op weg naar een bijeenkomst. Trabantjes, grote Amerikaanse, oude modellen Mercedes en Volkswagen Kever en zelfs een Goggomobiel gezien. Maar ook oude legervoertuigen. ‘s middags zien we enkele weer op de terugweg.
Steeds weer mooie vergezichten. Als we ook nog een treintje zien rijden lijkt het geheel op een modelspoorbaan.
We komen langs een tekstbord met daarop een verhaal over een Richtstätte. Bij ons zou dat een Galgenveld genoemd kunnen worden.
De heersers van Harburg konden daar mensen terechtstellen door onthoofding met het zwaard of door ophanging. Lekker vrolijk allemaal rond 1730. 😏
Rond de middag zijn we dan in Harburg.
Een leuk stadje met enorme hoogteverschillen met schuin erboven een enorm kasteel. Precies om 12:00 uur gaan de klokken van meerdere kerken los. Een prachtig maar oorverdovend geluid.
Na het stadje willen we een stop. Omdat er geen bankjes te vinden zijn gaan we lekker in het gras liggen voor een korte rust.
Daarna verder. We lopen al een tijdje langs de Wörnitz. Een rivier die straks in Donauwörth in de Donau zal uitmonden. We lopen stevig tot 5 km voor Donauwörth daar komen we toch wel in een erg mooi schilderij terecht. Langs een prachtig huis (verboden over het pad te gaan, doen we toch) komen we in koolzaadvelden in volle bloei. Een echtpaar zit daar te genieten onder een boom. En ook van hen weer een soort verschrikte reactie als ze informeren naar onze bestemming. 😊
We lopen ook hier weer langs de Wörnitz over een leuk pad dat ons rechtstreeks naar het centrum van Donauwörth leidt. Daarbij komen we door een voormalige spoortunnel, nu een soort stadspoort. Het was er heerlijk koel en vrij donker. Daarna een park, wat speelplaatsen en toen hadden we er 33 km opzitten.
Op een terrasje een heerlijk koud glas .. gedronken en even heerlijk zitten bijkomen. Truus kon het niet laten en ging, gewapend met onze stempelkaarten naar de kerk een eindje verder. Deze was open en zelfs de koster was aanwezig. Dus weer een stempel erbij.
Daarna nog een km door naar ons Gästhaus Gertrud. En laat dat nu ook nog eens aan de Johannes Traberstrasse liggen 😊. We moesten nog wel even een pittig stukje omhoog.
Bij de voordeur lagen meerde sleutels. Op de bel het verzoek telefonisch contact op te nemen. Sleutel 3 was voor ons. We konden ons gang gaan.
Het bleek een grote kamer met badkamer te zijn. We mochten gebruik maken van het balkon en de tuin en in de hal stond een grote koelkast met bier en fris.
Via internet proberen we pizza’s te bestellen maar dat liep vast op het (Nl) telefoonnummer of de postcode van het afleveradres. 😡
Dus maar de schoenen weer aan en de berg af. Met het idee snel een pizza te eten komen we bij een chique Italiaan terecht. Dat was toch wel erg lekker.
Na de klim terug nog even bloggen en oogjes toe.
Schöne Tag.

Geschreven door Truus-en-jans.reisblog