Dag 44

Woensdag 16 mei 2018. Van Latsch naar Rabland. 24 km

Om half negen vertrokken we naar Rabland. Omdat het gisteren wat moeizaam ging met het vinden van de goede weg hadden we besloten vandaag hoofdzakelijk de fietsroute naar Meran te volgen. Deze loopt pal langs de Etsch, vrij recht, weinig op en neer maar daarmee kun je meer op je gemak lopen en kilometers maken. Na de noodzakelijke inkopen en een stempel bij de VVV liepen we het stadje uit en vonden de Radweg.
Er werd veel gefietst, soms grote groepen, en mensen uit de omgeving maken er een wandeling. We moesten veel achter elkaar lopen want anders kon het gevaarlijk worden. Veel fietsers leken nogal haast te hebben. 🤨
Naast het fietspad waren steeds minder appelboomgaarden maar we zagen wel weer wijngaarden. De sproeiinstallaties hebben ons gelukkig niet verrast.
De rivier, de Etsch ligt pal naast het pad en raast naar beneden. Met ons mee dus dat betekent dat we licht dalen. Naast de rivier aan de andere kant, rijdt met grote regelmaat een treintje, de lijn Mals Meran.
Dat lijkt hier allemaal goed geregeld, een halfuuursdienst op een klein lijntje dat veel dorpjes verbindt.
Ook zien we onderweg grote kabelbanen met gondels die grote afstand en hoogte overbruggen. Op dit moment draaien ze iets minder frequent maar het zal in de zomer wel drukker worden en ‘s winters zal het wel continu doorgaan.
We hadden de hele weg een prachtig uitzicht op de bergen aan beide kanten van het dal. Op grote hoogte zie je dorpjes, een enkel huis en oude burchten. Hoe is het om daar te komen, ‘s winters met veel sneeuw?
We kwamen langs een monument voor negen slachtoffers van een treinongeluk in 2010. De afgelopen tijd hebben we al veel gedenktekens gezien, vooral langs de weg. Het is of was blijkbaar niet overal even veilig.
Kort voor Naturns hadden we een stop voor koffie in een aardig tentje pal aan de rivier. Ernaast was de Radwegkirche. Een vrij eenvoudig maar mooi kerkje dat via deze naam aan marketing doet. Het laatste stuk kregen fietsers en voetgangers een eigen pad. Dat was een stuk rustiger en we liepen langs een mooi bos.
Gisteravond hadden we het met de eigenaar van het restaurant waar we gegeten hebben over de taal hier. Hij zei dat ze hier een beetje hekel hebben aan Italiaans. Ze verstaan en spreken het wel maar niet van harte. Na Bolzano is het pas zo ongeveer over met het Duits. Dan wordt het een stuk moeilijker om met de mensen te praten.
Vandaag hebben we bij twee VVV’s een stempel kunnen krijgen. Grappig hoe de dames reageren op onze inmiddels behoorlijk gevulde kaart als ze horen dat er nog een groot aantal etappes bijkomt.
Aangekomen in Rabland vonden we al snel ons pension. Het was een superadres. Een mooie grote kamer, een gevulde koelkast en een heerlijk balkon.
Na een uiltje hebben we de route en ons onderkomen voor morgen geregeld en konden we alweer om de hoek terecht voor een hapje.
Vanmorgen vertrokken we met het idee van 18 km. Lekker, kort stukje dachten we. Maar het werden er 24. En dat gaat vaak zo, de meeste dagen meer kilometers dan de eerste planning.
We zijn benieuwd wat de volgende etappe ons zal brengen als we naar het zuiden afbuigen. De laatste dagen gingen oostelijk door de ligging van de de Alpen.

Schöne Donnerstag.

Geschreven door Truus-en-jans.reisblog