Woensdag was het weer rustig en zijn we vanuit Muxia vertrokken voor de laatste trip langs de ‘kust van de dood’, in het Spaans ‘Costa da Morte’, een onheilspellende naam die er niet voor niks aan gegeven is; het waait hier vaak hard en er zijn veel rotsen, in Nederlandse wateren zouden er allemaal cardinale boeien bij liggen waaraan je kan zien waar het onheil zich bevindt, maar hier staan ze ‘slechts’ op de kaart, misschien nog niet toen deze naam eraan werd gegeven. De vis werd duur betaald, ook hier.
Tjepko en Wiger mochten met de auto en gingen om 8u van boord, beter op tijd vertrokken dan laat aangekomen, daar is A Coruña te leuk voor. De eerste uren no wind en hoge woelige golven, een tuimeltocht waar Tjepko doodziek van zou zijn geworden. Toen de wind wat aantrok zijn we gaan zeilen, genoeg wind voor de gewenste 5 knopen over de grond, en toen de koers iets oostelijker werd kon de genaker erop, altijd leuk! Dit zeil ligt altijd aan dek voor de mast en het was dan ook kletsnat van alle regen die de afgelopen week is gevallen, nu gelukkig weer lekker droog want op weg naar Nederland mag hij op het voorbed liggen, hopelijk kan hij af en toe ook gehesen worden, dat betekent namelijk wind in de flank in plaats van wind op de kop.
Onderweg dolfijnen, altijd leuk, zeker als ze een hele tijd voor en onder de boot door zwemmen, ze lijken er echt lol in te hebben.
Heel anders dan de orka’s, we zijn ze niet tegengekomen ( kan nog steeds) maar in de Straat van Gibraltar is vorige maand een Engelse zeilboot omringd en aangevallen 30 orka’s, één orka had zelfs een stuk uit het roer gebeten, echt bizar!
Je kunt op Nu.nl het filmpje bekijken.
Ik ben heel blij met mijn beschermorka, gekregen van een bezorgde buurvrouw ( waarvoor nogmaals dank Marian!)
In A Coruna de dieseltank gevuld, wederom veel minder dan ik verwacht had, het metertje stond op een kwart en er kon slechts 112 liter in ( volle tank is 190 liter), zelfs na een paar ‘ boertjes’ zat hij écht vol.
Mooi plekje in de stadshaven, en twee avonden heerlijk op terrassen gegeten.
Vrijdagochtend zijn Wiger, Frank en Herma met Tjep vertrokken naar huis, zaterdagmiddag komen Bart en Harm aan op Porto, ik huur hier een auto en haal ze op.
Zondagochtend willen we vertrekken naar Nederland, zo’n 725 nautische mijlen ( x1,82 in km), de windvoorspellingen zijn redelijk, de bevoorrading gaat goed, ik ben altijd bang dat ik te weinig eten heb met als gevolg dat er voor een heel weeshuis aan boord is, maar daar kunnen Bart en Janine nog twee weken van genieten als ze aansluitend vakantie vieren op de boot.

Geschreven door Schotland2015