De afgelopen week met vrienden, Bert en Hansa, voor de tweede keer het eiland Mull rond gezeild, deze keer met de klok mee, de vorige keer was met Frank en Herma, tegen de klok in.
De eerste dag via de beruchte passage Corryvreckan, waar het bakken kan stromen en kolken; er worden uitstapjes met toeristenboten georganiseerd de whirlpools of the Corryvreckan, maar we hadden het getij goed uitgezocht en de weersomstandigheden waren gunstig. Het was dus ook deze keer weer een saaie passage zonder whirlpools!.
Onder de zuidkust van Mull via de sound of Iona zeilden we naar de zuidkant van het eiland Ulva, wat aan de westkant tegen Mull aan ligt.
Er was de hele dag een enorme swell; hoge lange golven gecombineerd met weinig wind waardoor van tijd tot tijd een beroep werd gedaan op de motor. Afgewisseld met spinaker kwamen we rond 19u aan in een prachtig beschutte baai Cragaig Bay, waar het water rustig was, tot vlak voor de baai bleef die enorme swell dus we waren toch wel benieuwd hoe het daar binnen was maar een rustigere plek was ondenkbaar. Ik heb rondom foto's gemaakt.
Het weer was rustig, zonder regen voor de afwisseling... en met zonneschijn ook nog!
De volgende dag onder vergelijkbare condities naar Tobermory gevaren, nauwelijks gezeild vanwege een absoluut gebrek aan wind. Culinair had ik het voor vanavond al geregeld in het café Fish waar The only thing frozen are our fishermen de slogan is.
Als je niet reserveert kun je het wel schudden, dus van dit soort tenten hebben we de kaartjes aan boord.
Volgende dag daar gebleven, regen heeft ons ook weer gevonden, maar later op de dag gelukkig zon.

We hebben sinds een weer startproblemen met de motor; na uitgebreid gloeien wil de motor niet gaan lopen, en gaat geen toeren maken als je in z'n vrij gas geeft, na wat stotteren doet ie het uiteindelijk wel maar ik word er niet blij van. Temeer omdat dit probleem zich soms ook helemaal niet voordoet; en er geen verband lijkt te zijn met aan 220 volt te liggen, de enige keer wanneer het zich nooit voordoet is als de motor al warm is. Er werd door de technici gedacht aan de gloeispiralen, of aan de startaccu, we weten het niet, hier moet een monteur naar komen kijken.

Via Lochaline op donderdag, zijn we vrijdag naar Oban gezeild, inmiddels is het weer erg onvriendelijk; het waait hard en regent veel.
In Oban zijn we weer aan de mooring gegaan, vlakbij het steigertje en het overheerlijke visrestaurant Templehouse, waar we 's avonds zijn gaan eten.

Zaterdag blijven we hier en gaan Oban in, het waait hard en regent veel, maar het eerste echte hogedrukgebied dient zich aan; vanaf maandag wordt het mooi weer zonder regen, en windstil en gaan we de boot opruimen, zeilen drogen en binnen leggen en al de rest, en nog een paar dagen lekker genieten van het mooie weer, vrijdag de 4e september gaan we naar Edinburgh tot zondag, daarna nog een dagje naar New Castle waar we maandagavond 7 september de ferry terug naar IJmuiden nemen. Dinsdag 8 september komen we weer thuis, héérlijk!

Nog een leuke aanvulling voor de liefhebbers: iets meer over de corryvreckan en een foto van toen wij er niet doorheen voeren. De pinnacle in het ene plaatje, waar het dus nog steeds erg diep is, veroorzaakt de giga kolk die op de andere foto te zien is, dit gecombineerd met een harde stroming tussen de eilanden Scarba en Jura maakt het een passage die alleen onder gunstige omstandigheden en op het juiste tijdstip te nemen is.

Geschreven door Schotland2015