Zondagochtend was het dan eindelijk zo ver, met een volgeladen auto en voorzien
van negatieve PCR-tests, vertrokken we voor een eerste 950 km teneinde op dinsdagmiddag ( na 2300km) aan te komen in El Puerto de Santa Maria.
El Puerto de Santa Maria; de eerste expeditie van Christopher Columbus in 1492 ( ontdekking van Amerika)begon hier.
Verder is deze stad met een kleine 100.000 inwoners vooral bekend om zijn Sherry, waar de haven zijn naam aan ontleent: Puerto Sherry, de jachthaven waar onze boot sinds eind juni 2019 op de kant staat.
Na een bijzonder rustige reis, zonder PCR-controles, files en ander ongemak, met onderweg twee prettige overnachtingen kwamen we aan bij de boot, ze stond er glimmend bij in de Andalusische zon, en nadat we een ladder hadden gevonden kon ik voet aan boord zetten, eerste indruk: VIES.
De buiskap, die we ter bescherming van de ingang niet hadden weggehaald bleek roodbruin versteende ‘ramen’ te hebben, waar dit normaal gesproken helder doorzichtig pvc is.
Gelukkig zijn er in de nabije omgeving allerlei bedrijven en nog voordat de boot woensdag te water ging lag deze buiskap al bij de zeilmakerij, of vrijdag snel genoeg was? Euh, ja!
Te water ja, we zouden om half elf gaan, dus nog even tijd om alle lijnen en fenders ( stootkussens) klaar te leggen, én de motor te checken; oliepeilen van zowel motor als saildrive bleken okay, maar starten deden beide niet.
Voor de zekerheid 220V aangesloten zodat de accu’s konden opladen, maar het mocht niet baten.
Lang verhaal kort: binnen no-time had Wiger een monteur van een nabijgelegen bedrijf naast zich in de auto die bevestigde wat wij al dachten: beide accu’s overleden.
Zonder lopende motor tóch te water en gesleept naar ons plekje, nog steeds vlakbij alle bedrijven.
Deze week verblijven we in een prettig appartement, met royaal balkon en vlakbij het strand, waar Tjepko direct al naartoe ontsnapte; in een klein onbewaakt moment zag hij zijn kans schoon en even later zagen we hem rennen op het strand en in het water, strand is vooral leuk voor hem als er veel mensen, en vooral kinderen zijn, nou, die waren er. Ik er achteraan, maar voordat ik goed en wel daar was (ik moest omlopen waar hij over de keien ging) was hij voldaan en kuierde tevreden terug naar huis.
De wasmachine maakt hier overuren om alle gordijntjes, handdoeken en zonnelakens te ontdoen van woestijnstof dat tijdens een storm letterlijk door de boot is geblazen.
Vuilniszakken vol met houdbare maar verlopen etenswaar, gaan de container in, en mijn in de bonus aangeschafte vochtige dettol poetsdoekjes komen goed van pas in de eerste schoonmaak ronde.
Donderdag maakt Pepe de hele boot van buiten schoon en doen wij wat boodschappen bij de wel erg prettige carrefour, ze hebben werkelijk alles, zelfs een mini ledlampje voor één van de leeslampjes en een nieuwe soft tuinslang, uitrekbaar als er waterdruk in komt en klein en slap in de tas, hoe handig!
Terug aan boord, tijdens Pepe’s siësta, de watertanks gevuld en de bimini ( voor de broodnodige schaduw)schoongespoten en aan zijn buizenframe vast gemaakt, boiler aan, koelkast schoon en aan.
Vanavond een wegwerp bbq met lamskoteletjes op het balkon, terwijl de wasmachine op volle toeren draait, morgen is Pepe klaar met de buitenkant en kunnen we de buiskap ophalen en schoonspuiten, het wordt weer langzaam onze boot.

Geschreven door Schotland2015