Vandaag, precies een week na de tewaterlating, hebben we rond de middag de motor gestart om te gaan varen.
Het was na deze week van schoonmaken, bevoorraden, repareren en laten repareren, smeren, wassen, uitzoeken en weer aan alles wennen heerlijk weer het water op te gaan.
Eerst nog even ‘ verse’ zeilhandschoenen gekocht om onze softe handjes niet meteen in het zoute diepe te laten graaien, na twee en een half jaar niet meer gewend een lijntje aan te trekken leek ons dat tóch verstandig.
Of we zouden zeilen lieten we in ‘t midden, afhankelijk van hoe alles ging, uiteindelijk hebben we dit stuk op de motor gedaan, ook niet slecht om die weer even goed te laten lopen. De wind was een groot deel van de tocht pal tegen en er stond een voor Tjep kotsmisselijk makende deining.
Gelukkig werkt het bij honden net als bij mensen, eenmaal uit de deining en de zeeziekte is weg, en in ‘t geval van Tjep ook vergeten. Gelukkig leeft bij hem niet het besef dat wij hem dit allemaal aandoen en zodoende blijft hij blij met ons gezelschap.
De te varen afstand vandaag was minder dan 20 zeemijl, met onderweg veel kreeften potten, waar je liever omheen vaart, mocht zo’n lijn in de schroef komen.
De motor liep als een zonnetje, ook op een laag toerental en zelfs stationair, dat was afgelopen week wel anders maar gelukkig hadden we Pepe en zijn maat, van een nabij gelegen bedrijf, die alle mankementen oplosten.
Aangekomen in Chipiona waar het op dat moment 25 knopen waaide, kregen we na alle paperassen( paspoorten, verzekering, eigendomsbewijs) een prachtige plek aan het kopsteiger, met vrij zicht en ruimte, toegewezen.
De boot vastgeknoopt gingen we eerst naar het strand met Tjep, om het goed te maken.
Daarna een lekker aankomstbiertje en verder rustig aan.
Morgen een dag in Chipiona, vrijdag gaan we verder.

Geschreven door Schotland2015