Op maandag weg uit de baai van Cádiz, het miezert een beetje en het is koud, waaien doet het nauwelijks. Op zee blijkt er een lekker windje te staan, Bft 3 à 4 en het is ook nog eens helemaal bezeild, aan de wind, weinig deining, waardoor ook Tjepko het goed naar zijn zin had, aangelijnd in de kuip.
In Barbate aangekomen, bijna afgemeerd aan het gastenpontoon, werden we door de marinero direct naar onze plek geleid en opgevangen, erg vriendelijk, meestal moet je twee keer afmeren, eerst bij het kantoor waar je dan vervolgens een half uur zit om alle papieren in orde te maken waarna je naar je toegewezen ligplaats kunt varen. Dit was dan ook het enige positieve van Barbate, een vergane zooi, wat zo het doet aanzien niet eens glorie heeft gekend, wel heeft Tjep even flink kunnen rennen op het strand. De volgende dag om 8u zijn we verder gegaan, moest eigenlijk direct na laag water volgens de pilot maar dat was een beetje vroeg; 03.00u! Omdat vandaag weinig wind én uit de goede richting is opgegeven waren we niet de enigen die naar Gibraltar gingen, het is een beruchte passage vanwege de stroming en de wind, met name in de trechter, slechts 14 km breed en aan beide kanten gebergte, waait het bijna altijd, maar nu absolute windstilte.
We varen dus een paar uur op de motor, daarna trekt de wind wat aan en zeilen we verder, uiteindelijk hebben we in de trechter gewoon weer 25 knopen wind.
In Gibraltar voor het eerst afmeren ‘in de laag’, dan lig je met je kont naar de kant, waar een marinero de mooringlijn aangeeft die je dan helemaal moet vervolgen naar het voorschip en daar beleggen, die dikke mooringlijn ligt dus altijd in het water en is echt heel goor, met een beetje geluk zitten er geen schelpen aan, maar we hebben wel werkhandschoenen aan om dit de doen. Aan de achterkant lig je met 2 lijnen vast en een kleine meter van de kant waardoor je een loopplank nodig hebt om van boord te gaan. Voor Tjep blijkt het een glijbaan, ik moet hem optillen, hij heeft totaal geen grip, gelukkig zijn er hier chandlery’s, watersportwinkels, Wiger is direct gaan shoppen want we moesten ook een takeltje maken om de plank op te hijsen zodat die niet de hele dag ligt te schavielen.
Gibraltar blijkt niet ons favoriete plekje, het is druk en helemaal volgebouwd, om op het strand te komen moet je (slechts anderhalve km) door het drukke verkeer naar de oostzijde van schiereiland, onderweg zie je de woonfabrieken waar kraak noch smaak aan is en tóch hebben mensen hier honden, die ze amper kunnen uitlaten, los mogen ze sowieso nergens, daarvoor moeten ze naar Spanje. Ik heb verschillende inwoners gesproken en zij strijden om meer ruimte, die er nooit zal komen, terwijl boven een prachtig natuurgebied is met wandelpaden, maar dit wordt bewoond door de apen; er mogen geen honden komen en dat zouden ze ook niet overleven, wél rijden er busjes met toeristen af en aan, de apen leveren een boel geld op. We laten Tjep na ons strandbezoek dus lekker op de boot en wandelen naar de kabelbaan om de rots op te gaan, meer nog dan voor de apen is het de moeite waard voor het uitzicht rondom. Verder heeft Gibraltar ons niet kunnen bekoren, ongelofelijk dat mensen hier kunnen wonen, gelukkig zat er wel een goed Thais restaurant waar we op het terras, met langsrazende auto’s, heerlijk gegeten hebben. Donderdag zijn we weer vertrokken uit deze kermis, genoeg ervan, op naar de mediterranee. We varen vlak om de rots heen, foto van ‘Great Europa Point’, zo de Middellandse Zee op, zeilend naar Estepona, de wind is weer flink bezig om ons vooruit te duwen. In Estepona maken we de loopplank ‘Tjepproof’ door de aangekochte 3M antislip erop te plakken, het blijkt fantastisch spul en als het erop zit gaan we oefenen met Tjepko, gelokt door lekkere hondenkoekjes loopt hij heen en weer over de plank, de antislip werkt goed, ook als de plank geïnstalleerd is loopt hij er vol vertrouwen overheen, scheelt een boel tilwerk.
Op het strand vlakbij gooit Tjep zijn laatste ‘Gibraltarstress’ eruit, rennend achter zijn bal, en die van spelende kinderen.
Er blijkt een goed visrestaurant te zijn, daar gaan we maar eens eten, heerlijk Spaans weer, en helemaal vol die tent.

Geschreven door Schotland2015