Vanaf de outer hebriden gingen we eerst naar de Talisker distillery op Skye, in de diepe beschutte baai met uitzicht op de Cuillin mountains die helaas bijna geheel in de wolken lagen, komden we de laatste mooring oppikken. Deze moorings zijn van de pub eb dús moesten we daar gaan eten, hoe erg! Inmiddels hadden de jongens contact met een zeilend vriendinnetje uit Gorinchem die voor anker lag in een baai op het eiland Rum, waar we de volgende dag na een inspirerend bezoek aan de Talisker naar toe zeilden, het was maar 25 mijl en toen we eenmaal op zee zaten een ruimwindse koers, dat ging heel vlot.
De 'Jan Water' van de familie Wientjes lag inderdaad in de baai en wij hebben vlak naast hun boot het anker gedropt. Binnen 'no time' een gezellige invasie, whiskyproeverij en een uitgebreid diner voor tien samengesteld uit de voorraden van drie boten, helemaal leuk!
Rum zelf heeft een oud kasteel/landhuis wat ooit gebouwd is door een rijke idioot die als hij er ging vertoeven eerst honderd man personeel naar het eiland stuurde om alles in goede banen te leiden. We hebben er een rondje gelopen maar de enkele mensen die op Rum wonen zijn niet bepaald de gezellige doorsnee Schotten zoals we die hebben leren kennen; ' nee, we zijn nog gesloten' (half elf en er komt amper een klant langs) 'en bovendien heeft het eiland vandaag een stroomstoring waardoor we geen ontbijt kunnen maken' ( in de winkel(tje) next door loeien de koelkasten in volle gang) Geen Zin Dus.
Dan was Canna vele malen leuker..
Vrijdag terug naar Mallaig want de jeugd wil "uit", en uiteindelijk zijn we allemaal na het eten mee de kroeg in gegaan waar een bandje zoveel geluid produceerde dat ik vier dagen later nog keelpijn heb, goede les: je moet alleen zuipen en niet willen praten in deze herrie, ik was het even vergeten.

In Arisaig te horen gekregen dat de boot te diep is om eruit te worden getild, bij hoog water maximaal 200 cm, en wij zijn 210. Dus in de watersportwinkel, meer een soort winkel voor de visserij, een harde schrobber gekocht om de eerste halve meter onder de waterlijn schoon te schrobben en een beetje op te ruwen, dit deed Wiger zó fanatiek dat hij achterover uit de rubberboot in het water kukelde, zie vooral de foto's!
De laatste avond voordat de jongens en de meiden van Wientjes weer naar huis gingen een gezellige lamsbout op de cob, en buiten aan dek gegeten, het was heerlijk weer en erg mooie avond, zondagochtend vroeg het hele spul in de auto naar de airport gebracht. Onderweg in de trein terug over de Harry Potter spoorbaan gereden, mét fotootje...

Geschreven door Schotland2015