In Corme gebruikten we op Wigers aanraden, en soms luister ik wel eens naar hem, een neuringlijn aan het anker omdat in deze vissershaven waarschijnlijk veel oude lijnen en kettingen op de bodem liggen, met een neuringlijn kun je het anker de andere kant optrekken, evt nadat je er overheen bent gevaren. Vorig jaar bracht de neuringlijn ons, door onoplettendheid, in de problemen door in de schroef te gaan zitten, er moest toen nog een duiker aan te pas komen. Nu maak ik hem op lengte en laat 'm zich spannen door een zware harp waardoor hij bij stijgend water nog steeds boven het anker drijft, tip van een medezeiler.
Tijdens het anker ophalen bleek de neuringlijn zijn nut al te bewijzen; er zat een lijn om één van de 'poten' van ons Bruce anker. Door de neuringlijn kreeg ik het anker snel omhoog en kon de lijn er met een pikhaak afschuiven, helemaal vergeten een foto te maken van de zooi die er aan hing.
We zeilden naar Camariñas, slechts een kleine 20 mijl verder, weinig wind maar geen haast, eindje gezeild, eindje op de motor, heerlijk zonnig.
Camariñas is een vissersdorpje met kleine marina (3 kleine steigers) en een groot clubhuis 'Club Nautico', een zeilers clubhuis met volop prijzen, een zeilschool en fantastisch eten. Het clubhuis is minstens twee keer zo groot dan dat van de vereniging 'de Biesbosch' terwijl daar toch heel wat meer boten liggen. De wifi is zelfs dik in orde aan boord!
Volgens de pilot kun je er goed eten, dus dat hebben we dan ook maar gedaan, een geweldige paella met schelpdieren en inktvis, Top!
Morgen gaan we naar een ander haventje in deze Ria aan de Costa da Morte, Muxia. Vanuit Muxia willen we één dezer dagen voorbij Cabo Finisterre varen, er waait nu een zuiden wind, over een paar dagen weer uit het westen.
Inmiddels ook een hotel geboekt in Porto, waarvandaan we op vrijdag 1 juli terug naar Nederland vliegen, om na een maand weer terug te gaan.

Geschreven door Schotland2015