Vuurtoren belasting, we hadden er nog nooit van gehoord, maar helaas bereikte ons de informatie dat je dit maar beter geregeld kon hebben als je in Portugal wilde varen, dus braaf als wij meestal zijn, stapten we in de auto en reden de rivier over naar Portugal, misschien hadden we dit achteraf beter niet kunnen doen.
Wiger had eerder deze week de auto al opgehaald in Puerto Sherry met het zeer goed functionerende Spaanse openbaar vervoer.
Na wat rondvragen kwamen we terecht bij de Polícia Marítima waar een vriendelijke doch strenge ambtenaar ons duidelijk maakte dat we absoluut niet met onze boot in Portugal mochten komen.

Dat het ICP, een door het KNWV verstrekt document van eigendom waar vele Nederlanders al jaren mee rondvaren officieel niet erkent wordt in een aantal landen wisten we in eerste instantie niet maar het afgelopen jaar is er veel over te doen en sinds 1 maart 2021 is het aanvragen van dit document wat ingewikkelder geworden, maar nog steeds niet erkend in Spanje, Portugal, Italië en Griekenland. Wat je dient te hebben is een zeebrief, daarvoor moet je bij het scheepskadaster in Rotterdam zijn, en zij sturen de aanvraag dan weer door naar de ‘inspectie leefomgeving en transport’, vervolgens moet iemand je boot inspecteren en brandmerken, in tijd van Covid-19 een lastige klus als de boot in Spanje is.

Ik ben er afgelopen winter mee bezig geweest, had alle papieren klaar, toen ik hoorde dat de verstrekking van de voorlopige zeebrief wel zo’n 10(!) weken op zich kon laten wachten, bovendien moesten we de originele documenten van de boot achterlaten op het kadaster. Lang verhaal kort; daar hebben we tóch maar niet voor gekozen, en dat is STOM STOM STOM.

De mogelijkheid om de boot ‘online’ in Polen te registreren, een ‘’gat’ in de markt voor een Nederlands scheepsregistratiebedrijf, hebben we terzijde geschoven, het voelt toch niet lekker om met een Poolse vlag 🇵🇱 achterop je schip te varen, dan maar om Portugal heen.

Ondertussen liggen we gelukkig wel in het leukste plaatsje van deze hele kust, Ayamonte, en al ‘kunnen’ ( het kan wel maar we willen het risico niet nemen) we nu niet naar Culatra, waar we lekker wilden gaan ankeren; het leven hier is zéker geen straf, het is prachtig weer, we liggen aan de buitenkant van de haven en culinair hebben we ook niks te klagen.

Ondertussen proberen we Tjep te laten wennen aan het bootje, hij vindt het namelijk té leuk, als Wiger zegt: ‘zullen we met het bootje gaan varen?’, dan springt hij er al in, hij is er zo ook al een keer naast gesprongen, wat niet erg is want hij is de beste zwemmer, maar het kan wel eens onhandig zijn.
In mijn jeugd hadden we Bobby, een cockerspaniël, die, als we langzamer gingen varen omdat we een brug naderden, alvast overboord sprong en naar de kant zwom, waar ik dan weer achteraan mocht roeien 🚣‍♂️ met het kleine bootje.

Over ruim een week komen Pieter en Frits aan boord en varen we om Portugal heen naar Galicië.

Geschreven door Schotland2015