Voorgaande jaren is het ons ook goed bevallen, in het voorjaar al op grote vakantie gaan. Dus ook nu gaan we al in de Paas/meivakantie op pad voor een trip die de meesten niet eens ooit in hun leven zullen maken. Wij wel. Met dank aan Martijn, die erg reislustig is. Vooraf kreeg ik van hem de keuze tussen Mexico, Cuba of Jamaica. Het is Guadeloupe, Dominica én Martinique geworden. Ook niet verkeerd. Zeker niet omdat het tien jaar geleden is dat we op huwelijksreis zijn geweest, en toen onder de indruk waren van Dominica.

Vandaar dat we nu in de auto zitten naar Frankrijk. Guadeloupe is een departement van Frankrijk, waardoor er een rechtstreekse en niet te dure vlucht gaat. Dat betekent wel 5 uur rijden naar Parijs, maar dat is nog altijd sneller dan vanaf Amsterdam vliegen met een tussenstop. En we zijn minder afhankelijk. Dus rijden we op een zonnige zaterdag naar ons hotel vlakbij het vliegveld Orly. Na natuurlijk weer de gebruikelijke vakantiestress, want we willen te veel ‘nog even’ gedaan krijgen. Gelukkig helpt mam ons fantastisch.

In de auto wisselen we muziek luisteren af met (luister)boeken. Hoe mooi is het dat Mana ons een boekje voorleest. Ook nog eens met stemmetjes. Wat is ze gegroeid met lezen. Tegenwoordig verslindt ze boeken. Ook worden er wat spelletjes gedaan, eten we wat en kijken naar het landschap. Prachtig zijn de gele vlakken tussendoor, van de koolzaadvelden.
Zo rijden we vrij vlot Frankrijk binnen. We hoeven dan ook maar één keer te stoppen. Na veel te dure, maar voortreffelijke macarons bij een pauzeplaats en de benen wat gestrekt te hebben, is het mijn beurt om te rijden. Juist, dus ook in Parijs. Gelukkig niet midden in het centrum en niet in de spits, maar nu zijn er ook al genoeg auto’s om rekening mee te houden. En motoren die overal tussendoor slingeren.

Zonder brokken komen we aan bij het hotel. Een F1 hotel, dus goedkoop en weinig luxe. Maar de receptioniste is erg vriendelijk, en onze dubbele kamer is ruim genoeg. Met als hoogtepunt (letterlijk): een driedubbel stapelbed. Aan beide zijden kunnen drie personen boven elkaar slapen. Best ingenieus gedaan en ruimer dan een slaaptrein voor 6 personen.
We zitten in een grote stad en dat zie je aan de eetmogelijkheden. In het hotel is een bestelscherm, waarbij je uit het menu van meerdere bedrijven kunt kiezen om eten te bestellen. Niet ver voorbij het hotel is naast een verkoopautomaat met fris en lekkers ook een automaat waarbij je pizza kunt bestellen. Geen idee hoe lekker een pizza is die in 3 minuten warm gestookt wordt in een apparaat. Voorlopig zullen we het ook niet weten. Iets verderop is een restaurant dat er goed uitziet, maar met flinke menu’s. Omdat we niet zoveel honger hebben, wordt het toch maar McDonalds. Waar we uiteindelijk flink gegeten hebben, omdat blijkbaar ook de bestelling van anderen bij ons bezorgd was. Daar kwamen we pas achter toen we er al van gegeten en gedronken hadden. Waarschijnlijk komt het vaak voor, want niemand heeft het opgemerkt.
Het regent wat als we teruglopen naar ons hotel. Tijd om te gaan slapen voor de meisjes. Helaas wint Martijn en heeft Dominique last van zijn gesnurk. Gelukkig is er plaats onder Mana en ik en liggen de meiden uiteindelijk aan één kant. Als zij eindelijk slapen, drinken Martijn en ik nog wat met een blok kaas, en dan is het voor ons ook tijd om naar ons nest te gaan.

Geschreven door Roadtripping.MDMD