Het is ook leuk om eens langs mam wakker te worden. Dan heb ik in ieder geval iemand om mee te praten ‘s morgens vroeg, aangezien de rest steeds een stuk langer slaapt. Samen staan we even op om van de zonsopkomst te genieten en foto’s te maken. Om daarna weer terug in bed te kruipen, te kletsen en op de telefoon te kijken. Twee uur later wordt de rest ook eens wakker.
Aangezien we ons voor vandaag voorgenomen hebben om niet te veel te doen, kunnen we rustig aan doen. We ontbijten op onze kamer met brood, crackers, vlees, pindakaas, tomaatjes, druiven en donuts. Een mooi gevarieerd aanbod.
De vrouwen lopen naar de receptie, waar Martijn de auto pakt. Wat een prachtig uitzicht over Lake Powel. En wat een rust straalt deze plek uit. Het is net vakantie. Onderweg zien we salamanders. Altijd leuk om te zien, vanwege hun snelheid en omdat we deze beestjes thuis niet zien.

Vanwege de Buick die ik gisteren zag, gaan we vandaag eerst naar de autoshow in Page. Vergezeld van een goed brandend zonnetje zien we een heleboel oude, maar ook nieuwe auto’s. Er is niet echt een thema. Maar gelukkig staan er genoeg echt oude auto’s tussen en zijn er ook nog genoeg originelen. Ik begrijp dat er genoeg T-fordjes zijn, maar zo’n hotrod vind ik toch zonde. De meisjes mogen in één oldtimer zelfs achter het stuur zitten. Maar over het algemeen zien we ze niet, omdat ze lekker aan het spelen zijn. Kunnen wij rustig auto’s kijken. Zij blij, wij blij.
We eten vanmiddag alvast warm, omdat er geen restaurant bij ons huisje voor de nacht in de buurt is. Het wordt Mexicaans, dan krijgen we ook groenten binnen. Hier zijn we vijf jaar geleden ook geweest, net zoals de frozen yoghurt zaak aan de overkant. En de supermarkt, waarbij we weer een belegd broodje van bijna 8 ons kopen.
Het is een hele tijd rijden naar ons huisje, maar de meisjes vermaken zich prima onderweg met hun eigen gekke dingen, zoals de piepschuimen drinkbeker versieren, luisteren naar wat hun knuffels zingen en knuffeltikkertje. Als we onderweg stoppen voor uitzichtpunten, willen de kinderen in de auto blijven. Als we terug komen, zijn ze bijvoorbeeld vier-op-een-rij aan het spelen of met hun kralenkettingen. Eigenlijk hebben ze liever dat we langer wegblijven dan korter. Fijn dat ze het zo goed samen kunnen vinden.

Samen met weer de mooie landschappen, voorlezen en auto bingo is de achterbank tevreden en komen we zonder gemopper van de kinderen op de plaats van bestemming aan. Bij Martijn ligt het blijkbaar anders. Hij heeft vanaf de middag een slecht humeur die blijkbaar op de rest geprojecteerd moet worden. Het zal wel de omslag van het weer of zo zijn. Het is alleen jammer dat het zo niet als een relaxte dag aanvoelt. De vreugde van bij ons huisje aankomen valt daardoor ook weg. Ten eerste door de stemming, die ‘s avonds aan blijft houden. Ten tweede door de wind die begint aan te zwellen en koude lucht meeneemt. Relaxen op de veranda van onze Tiny house zit er daardoor niet in.

Het is wel een schattig huisje. En als de snaters binnen zijn, hebben ze meteen gevonden waar ze willen slapen. In het kraaiennest bovenin. Daar liggen matrassen op de grond, boven oma’s kamer, en met uitzicht op de woonkamer. Dat is natuurlijk de avontuurlijkste plek. Ook voor Martijn en mij is er een afzonderlijke slaapkamer. Het huisje is handig ingedeeld en schattig.
We eten er van de mega broodjes die we meegenomen hebben en spelen spelletjes, totdat de meisjes naar bed moeten. Martijn en ik gaan bij ze boven liggen zodat ze ook gaan slapen. We kunnen nu toch niet beneden praten. Mam gaat de douche uitproberen. Hij ziet er mooi en groot uit en we weten dat het even duurt voordat het water warm is. Ze zijn alleen vergeten te vertellen dat de temperatuur flink wisselt.
Als de meisjes slapen, plannen we alvast wat we van de Grand Canyon willen zien en vinden het dan goed geweest voor vandaag.

Geschreven door Roadtripping.MDMD