Door het tijdsverschil van 8 uur is het een lange dag, maar met maar drie uurtjes slaap een korte nacht. Ik heb wel twee (lange) films kunnen kijken in het vliegtuig, dus wel mijn rust kunnen pakken.

Aangekomen op Heathrow kan ik de klok verzetten van 2 naar 10 uur. Wat gaat de tijd toch lekker snel zo. Nog maar 5 uur tot de volgende vlucht. We hebben dan ook alle tijd om rustig op te zoeken naar welke terminal we moeten. Het is 5-10 minuten met de metro of 10-20 minuten wandelen. Uiteraard gaan we voor de laatste optie, we moeten afkicken van een week veel lopen. Helaas is het wandelingetje nog geen 10 minuten. De 20 minuten is gecalculeerd inclusief zoeken, twee verdiepingen naar beneden en kruipen of zo.

Bij de juiste gate zien we al snel de service balie, die we nodig hebben omdat we niet online konden inchecken vanwege COVID verificatie. De mevrouw aan de balie wist echter te vertellen dat we al ingecheckt waren en printte onze boarding passes. We hoefden wederom niet aan te tonen dat we gevaccineerd waren. Ach ja, weer wat minuten om. De volgende stap is weer alle paspoort- en bagagecontroles. We hebben nog drinken over van onze vlucht en vinden het zonde om de cola en rum weg te moeten gooien, dus gaan we eerst rustig zitten en dit opdrinken. Het is ergens in de wereld 5 uur, borreltijd!

Daarna probleemloos de controles door, hoewel het altijd een gedoe blijft. Wat mag er in de tas blijven zitten of wat mag je om- en aanhouden, moeten schoenen uit etcetera? Omdat we de tijd hebben, lopen we rustig rond en nemen de tijd om enkele winkeltjes te bekijken. Ook bekijken we de menukaarten van restaurants om te kunnen lunchen. Maar eerst ergens rustig zitten om de meisjes te bellen en ze vliegtuigen en het informatie bord te laten zien.

Daarna lekker gegeten bij Wagamama. We waren snel aan de beurt. Prima om de gerechten individueel te serveren als ze klaar zijn. Maar als mijn noodles pas komen als we de rest op hebben, mogen ze deze houden. Gelukkig doen ze er niet moeilijk om en wordt de rekening gecrediteerd. En de ramen van Martijn met de bijgerechten waren voldoende om twee buiken te vullen.
Intussen was de gate bekend en hoefden we niet lang meer te wachten om aan boord te kunnen gaan. Na een korte vlucht staan we in Düsseldorf. Er lijkt zowaar een COVID-controle te zijn. Echter omdat we doorreizen naar Nederland, hoeft Martijn alsnog niet te laten zien dat hij speciaal voor deze reis de boosterprik heeft gehaald. Tot zover alle moeite om veilig onder COVID te kunnen reizen: niemand vraagt er naar of je ingeënt of negatief bent. En alleen op de eerste vlucht en het vliegveld van Los Angeles op de heenreis hebben we een mondmasker moeten dragen. Voor de rest is alles op basis van vrijwilligheid. Alsof er niets aan de hand is.

Gemakkelijk onze auto op kunnen halen. We hadden de mazzel dat we snel in het busje naar de parkeerplaats konden stappen. Daar de stofauto meegenomen en snel terug naar huis, zodat we de meisjes kunnen verrassen voordat ze slapen. We hebben een heerlijke vakantie met z’n tweeën gehad en ik had het niet willen missen. Maar het is ook fijn om weer thuis en samen te zijn.
Tot de volgende reis!

Geschreven door Roadtripping.MDMD