Vandaag was een oefendag voor het prepareren van de auto (plaatsen camera en zeil spannen over de koffers vanwege regen) en het maken van genoeg kilometers, om te wennen aan het rijden in de VS. Want vandaag zijn we naar de Niagara watervallen gereden. Niet in de VS, maar in Canada. Weer een stempel in het paspoort erbij. En met als doelstelling ieder jaar een nieuw land te bezoeken, heb ik nu de schade van vorig jaar ingehaald. Toen hebben we bewust geen grote reis gemaakt omdat we deze vakantie aan het plannen waren. Overigens had het systeem om Canada in te komen ook beter gekund. Er waren meer hokjes open dan in de VS, maar ook hier wachttijd. En we hadden de pech dat er wisseling van dienst was. Je werd wel gesommeerd om te wachten, maar niet dat je weer mocht rijden. Ben benieuwd hoe lang de wachtrij is als weer de VS in gaan.

Vandaag heb ik lekker kunnen oefenen met zelf veel mijlen te rijden. Ik heb wel de eerste kilometers op Amerikaans grondgebied gemaakt, maar was gisteren alleen passagier omdat ik mij niet goed voelde. Heerlijk om vandaag zelf het stuur vast te hebben en rustig te kunnen cruisen. Toch heel anders dan de drukke omgeving van New York (de stad). Er blijkt trouwens een voordeel te zijn aan kindjes die ziek zijn geweest: ze vielen binnen een kwartier in slaap in de auto, waardoor papa en mama rustig veel kilometers konden maken. Niet dat het niet leuk is als ze wakker zijn, maar dan moeten ze toch geëntertaind worden of ruzies of knoeipartijen verijdeld worden. Of één van de 1000 vragen van Mana beantwoord worden.

De mevrouwtjes gooien tegenwoordig vrij snel hun schoenen en sokken uit (prima). Maar vinden het daarbij fijn om onder de voetjes gekieteld te worden. Of als ik de dikke tenen pak of andere gekke dingen doe. Heerlijk, die lachjes vanaf de achterbank.

Genoeg mooie landschappen gezien vandaag, evenals roadkills. Ondanks de zware buien die voorspeld waren, viel het reuze mee. Af en toe een beetje regen en één keer een bui. Maar toen zijn we gaan tanken en daarna was de flinke regen over. Bijzonder vond ik het toen we bijna bij de Niagara watervallen waren dat er nog ijsschotsen in de rivier dreven. Zulke plakken ijs zie je niet bij ons. Mooi waren ook de Niagara watervallen ‘s avonds, met verlichting. Nu nog vanaf afstand bekeken, morgen gaan we er echt naar toe. Als je de waterdampwolk (of hoe het heet) ziet, weet je dat regenkleding nodig is.

Gereden afstand: 400 km. Doortrappen voor de Niagara watervallen.

Geschreven door Roadtripping.MDMD