Vanmorgen lekker rustig aan kunnen doen, voordat we vertrokken richting Hartebeesport. Omdat mij het links rijden beter af gaat, mocht ik weer achter het stuur plaatsnemen. Op zich zijn de Zuid-Afrikaanse regels best overzichtelijk. Net zoals in de VS zijn er veel gelijkwaardige kruispunten, met aan alle kanten stopborden. Dat betekent rustig het kruispunt benaderen, eventueel eerst een paar auto’s voor laten gaan die er net eerder waren en daarna oversteken, hoe druk het ook is. En als je op doorgaande wegen langzamer bent, ga je naar links (ook al rij je dan over de vluchtstrook) zodat sneller verkeer kan inhalen. Een tweebaansweg wordt zo ineens vierbaans. Wel bijzonder zijn de drempels. Deze liggen vaak voor én achter het kruispunt. En geloof me dat je er kruipend overheen wilt, zo lomp zijn ze. Even snel optrekken na een kruispunt kun je vergeten.

Vandaag heerlijk genoten van het uitzicht. Het deed ons aan de staat Arizona denken. Met als verschil de acaciabomen en de jacarandabomen met prachtige paarse bloemen. En vanwege de heuvels heb je soms prachtige vergezichten. Omdat Martijns navigatie ons naar een verkeerd slaapadres wees, hebben we extra lang van de omgeving kunnen genieten. Gelukkig zijn we op tijd bij Reeds River Lodge aangekomen. Want wat een prachtige huisjes hebben ze hier, in koloniale stijl. Alleen al de oprit binnen het omheinde gebied (hier zijn meerdere huizen en slaapplekken, veilig achter een groot hek, tegen inbrekers en beesten zoals luipaarden, apen en springbokken), was prachtig aangelegd. Denk aan een beklinkerd pad met roodbruine stenen en dat meer dan een kilometer lang. En een kabbelend riviertje, een heerlijk geurende boom in bloei en rust. Het is net vakantie. Bijna jammer dat we er niet lang kunnen zijn, omdat we naar een bruiloft moeten.

En wat voor een bruiloft. Deze is via het Hollywood boekje. Zie de foto voor de plaats van het jawoord, met een prachtig uitzicht en veel bloemen. Met een bruidegom en zijn zes bruidsjonkers die wachten totdat de zes bruidsmeisjes binnen zijn. Tot de bruid uit een Rolls Royce stapt en richting het altaar schreidt. Tijdens het begin van de ceremonie zitten ze ieder aan een andere kant van het gangpad. Waarbij wel wat onderdelen vanuit onze kerk voorbij komen, maar bijvoorbeeld geen hosti. Wel een goede speech met humor van de dominee. En als het jawoord gegeven is, staan alle gasten op een rij om het bruidspaar langs te laten, terwijl bloemblaadjes gestrooid worden. Uiteraard is er ook een taart en lekkere hapjes en drank tussendoor, terwijl we genieten van de zon. Totdat alle gasten aan tafel mogen, uiteraard op basis van een tafelschikking. En met prachtig opgemaakte tafels, inclusief grote bloemstukken. Aangezien er ca. 175 gasten zijn, duurt het wel even voor iedereen zit en drinken heeft. En voor de obers is het blijkbaar moeilijk om voor iedereen een hoofd- en nagerecht te noteren. Want twee opties steeds is blijkbaar hogere wiskunde. Maar uiteindelijk krijgen we allemaal een drie-gangen-diner, per tafel. Met veel speeches tussendoor, van zowel alle ouders als broers en zussen. Met zowel humor als emotie.

Na het eten was er uiteraard een openingsdans. En hoewel Jilt geen ritmegevoel heeft, was het wel een mooi optreden. Daarna was de dansvloer geopend en heb ik ook flink wat gedanst. Ook regelmatig met Martijn. Toch handig, die danslessen voor onze openingsdans vier jaar geleden. Konden we nu ook lekker samen dansen. Er werd allerlei soorten muziek gedraaid, zowel Afrikaans als westers als Nederlands. De Afrikanen weten nu ook wat de polonaise is en deden vrolijk mee. Terwijl de Europeanen weer volop meededen met een Afrikaanse dans, een soort van linedance.
Al met al een topavond en topdag. En zelfs aan de taxi naar de verschillende slaapplekken was gedacht. Alleen vanwege het kunnen openen en sluiten van de poort, moesten Martijn en ik nog een kilometer lopen. Maar wel achter een hek en we zijn geen beesten tegen gekomen. Moe maar tevreden konden we om 2 uur lekker gaan slapen.

Geschreven door Roadtripping.MDMD