Joehoe. We mogen weer op reis. Naar Tallinn deze keer, voor een optreden van Rammstein. Waarom Tallinn en niet het Goffertpark in Nijmegen? Omdat ik Rammstein graag in oost-Europa wilde zien. Berlijn was al volgeboekt drie jaar geleden, en Tallinn is een mooie stad, dus de keuze was snel gemaakt. Maar nu in de zomer, in plaats van in de winter, tijdens de eerste vakantie van baby’tje Mana.

Ondanks het vroege opstaan (4.50 uur) was het een relaxte ochtend. Alles was al voorbereid wat mogelijk was, dus geen 1000 klusjes meer. Voor Martijn was het nog te vroeg, getuige het theezakje in de koffiemok en de koffie in mijn theeglas, maar dat mocht de pret niet drukken. Onderweg geen files, dus we waren zelfs iets te vroeg bij de parkeerplaats. De auto wegzetten op een brak terrein en meteen in het busje om op het vliegveld afgezet te worden. Zelfs de bagagecontrole was snel en niet onplezierig. Alleen was Martijn vergeten te luisteren en had hij de vloeistoffen niet uit de tas gehaald, dus werd zijn tas uitgebreider gecontroleerd.

Er was genoeg tijd om door de winkeltjes heen te gaan en wat te drinken, terwijl we onze zelf meegenomen boterhammetjes aten. Er hing een goede sfeer, ook vanwege de dj die lekkere plaatjes draaide. Daardoor werden we iets te relaxt, waardoor we de tijd vergaten en gemist hadden dat we konden boarden. Het werd rennen (gelukkig maar een paar minuten) naar de gate, om als laatsten in te kunnen stappen. Om in het vliegtuig een poos te moeten wachten voordat we vertrokken.

We kwamen op tijd aan in Stockholm. Gelukkig, want we hadden maar 1,5 uur voor de tussenstop. Daarom maar eerst de gate opzoeken, voor het shoppen en lunchen. We wilden niet weer hoeven rennen. Een korte vlucht later kwamen we aan in Tallinn. Met Bolt (nog goedkoper dan Über) naar ons hostel gereden en via codes voor de kamersleutel en toegangsdeur onze kamer betreden. Je betaalt weinig, dus je krijgt weinig. Er mag nog wel wat onderhoud aan de kamer gebeuren, de gordijnen houden geen zon tegen en de kamer wordt niet overal netjes gepoetst. Gelukkig zijn de loopoppervlakken wel schoon.

We zijn dan ook niet lang op onze kamer gebleven, maar snel de stad ingetrokken. Heel even wat rondgelopen, maar we kwamen snel op bekend terrein. De markt bij de stadshal is toch wel het plein van Tallinn. Deze keer hebben we ook de toren daar beklommen. 115 treden leken niet veel, maar het waren erg hoge treden en daarmee een klimavontuur. Bovenin de toren heb je een fantastisch uitzicht over de stad en zagen we onder andere het song festival terrein. Omdat het 5 uur was heeft Martijn de bel ook maar 5 keer laten luiden. Geen idee of het toegestaan was, maar niemand heeft er iets van gezegd. Dat kon ook niet, want het was te smal om meer dan een gezin tegelijk naar boven te laten gaan.

Martijn herinnerde zich nog dat er een zeer goed restaurant in de buurt lag, dat tijdens ons vorige bezoek volledig volgeboekt was. Dat bleek ook nu weer het geval te zijn, maar we konden wel rond een uur of 7 a 8 het opnieuw proberen. Ons plan bijgesteld, namelijk een klein stukje lopen en in de tussentijd wat drinken. Alleen dat klein stukje werd een heel lang stuk ronddolen. Als we het ene straatje inliepen, zagen we daarna weer een leuk straatje. Etcetera. Het goede nieuws: deze keer konden we redelijk normaal lopen op de ongelijke stoepen en kinderkoppen (geen kopjes), omdat we geen kinderwagen bij ons hadden. Martijn bedacht zich dat we de vorige keer leuk wat gedronken hadden op de stadswal, maar bleek de locatie niet meer te kunnen herinneren. Dat heeft ook een paar kilometers gekost. Uiteindelijk hebben we met de navigatie de juiste plek gevonden, maar er was geen drinkgelegenheid meer. Dus dan maar terug naar het plein en daar op het terras gezeten met een cocktail.

Hierna terug naar het populaire restaurant. Wat een tegenvaller. Dat er geen plaats is op dat moment, oké. En dat het ene zitgedeelte naar het andere verwijst, is al minder. Maar dat ze niet weten of er mensen binnen 15 minuten klaar zijn, terwijl voor onze neus iemand het dessert op heeft en niemand zijn rekening brengt, is niet oké. En dat wij buiten een poos wachten op antwoord, terwijl anderen geadviseerd wordt om binnen te vragen. Teleurgesteld lopen we terug naar de markt. Het restaurant van mijn keuze heeft na even rondgekeken te hebben, plaats. Echter als na meer dan 10 minuten de glazen en de € 70 van de vorigen nog niet opgehaald zijn, verlaten we het terras maar. Gelukkig hebben de buren wel vriendelijk personeel en plaats. Het wordt Russisch vanavond. Met lekkere dumplings met paddenstoelen voor mij en Russische stoofpot voor Martijn geen verkeerde beslissing. Nog een honingbier voor Martijn erbij en de honger en dorst is gestild.

Erna weer lekker wat rondgewandeld en bij een biercafé uitgekomen. Heerlijk als je kunt zeggen wat voor iets je zoekt en de barvrouw een passend bier kan vinden. Bij de combinatie van lokaal, barrel aged en geen Pohjala, werden het twee speciale bieren van Pühaste. Erg lekker. Eerst in gesprek gekomen met een Est en later voor de rest van de avond een Duitser. Rammstein verbindt. Opvallend hoeveel Rammstein fans nu al rond lopen, terwijl het concert pas op woensdag is. Vanwege al het geklets over Rammstein en bier werd het later dan de bedoeling was, maar we hebben er een top dag op zitten.

Geschreven door Roadtripping.MDMD