Helaas was ik al vroeg wakker vanmorgen. Maar lekker in bed gelegen en zo toch nog gerust. Weer douchen, eten en nu ook spullen pakken voor de weg terug. Fijn ook weer de meisjes kunnen spreken. Mana had er zin in, Dominique wilde liever gek doen. Zo kennen we hun weer.

Het lijkt vandaag een warmere dag te worden. Toch maar dezelfde kleren als gisteren aan gedaan, deze broek is toch al vies onderaan de pijpen van het zand. En vandaag zal het vanwege het wandelen het niet beter worden.

De route tot aan de oostelijke ingang van het park is mooi, maar wordt pas echt gaaf vanaf de oostelijke ingang van Zion park. Twee keer zijn we tussendoor gestopt om van het uitzicht te genieten. De eerste stop was mooi vanwege de gladde uitgeslepen helling. Je kon goed zien hoe de lagen in de loop der tijd gevormd zijn. Het zal nog een eeuwigheid duren, maar dan is dit berglandschap vlak. De tweede stop was bij de start van de canyon overlook trail. Helaas was deze gesloten vanwege gevaar van vallende stenen. We kwamen mensen tegen vanuit de rotsen die geprobeerd hadden alsnog op de route te komen, wat niet gelukt was. Jammer, anders hadden we een leuke hike naar het hoogste punt van Zion kunnen lopen. Dus maar terug in de auto om bij het bezoekerscentrum te parkeren en daar de shuttlebus te pakken. Makkelijker gezegd dan gedaan: de parkeerplaats was vol. Drie keer rond gecirkeld en nog niets. In de buurt kon ook niet geparkeerd worden en de plekken in het dorp die we zagen waren maximaal twee uur, voor personeel of om andere redenen niet voor ons. Van ellende terug naar de parkeerplaats van het bezoekerscentrum en daar zagen we gelukkig vrij snel mensen die vertrokken. Ze moesten wel nog omkleden, dus we waren 10 minuten plek aan het claimen. Maar anders waren we van ellende vertrokken.

Gelukkig konden we alsnog parkeren en de bus het park in nemen met als doel de drie emerald pools. De tocht naar de laagste poel was vervelend: een saai betonnen pad (ten opzichte van de natuurlijke paden gisteren) en veel te druk. Gelukkig was de waterval wel de moeite waard, vooral de zilveren regen die naar beneden klaterde. Vrij eenvoudig liepen we daarna naar de middelste poel. Deze stelde niets voor, maar het pad was al wat avontuurlijker. Het pad naar de hoogstgelegen poel was een (kleine) uitdaging. Veel hoogtemeters en meestal was het over stenen klauteren en opletten waar je je voeten neerzette. Een heerlijke uitdaging, zeker in de hitte. De poel zelf lag in de schaduw en was mooi. Met genoeg stenen rondom om een mooie picknickplaats te kiezen. Daar lekker ons brood opgegeten. Omdat er geen zin was, werd het wel fris en daardoor tijd om te vertrekken. Hetzelfde avonturenpad, maar nu naar beneden. Vanaf de middelste poel hebben we de Kayenta trail terug gepakt en dit was ook een leuke route. Deze liep tot the Grotto en vanaf daar hebben we de Grotto trail gelopen naar Zion lodge. De Grotto trail was echter na twee dagen wandelen te breed en rechttoe-rechtaan. Ofwel te saai voor ons.

Dus maar met het busje terug naar onze zwaarbevochten parkeerplaats. De auto in en op naar Las Vegas! Onderweg bij een supermarkt een ijsje gekocht en zowaar 2,5 uur wakker gebleven in de auto. Blijkbaar zijn we ook nog door Arizona gekomen, naast de parken in Utah en Las Vegas in Nevada kunnen we drie Staten aftikken deze reis.

In Las Vegas eerst naar de Las Vegas sign gereden voor een foto. Geen idee waarom mensen een half uur in de rij gaan staan om vanuit het midden er voor te staan. Vanaf de zijkant is de foto ook leuk. Daarna door naar Excalibur om in te checken. Dat ging makkelijk, waarbij we de keuze hadden tussen een lage of hoge verdieping. Hoog uiteraard. Vanaf de 24e verdieping hebben we een mooi uitzicht. Weliswaar niet echt op de strip, maar achterkant Luxor en MGM (plus vliegveld en parkeerplaatsen), maar toch al genoeg neon. We hebben een lekkere grote kamer, met twee dubbele bedden. Ik mis alleen de koelkast, douche gel en body lotion voor het luxe gevoel.

Op de kamer nog wat rum gedronken terwijl ik uitzocht hoe ik mijn gratis gespaarde $ 25 speelgeld en bon voor de 2e gratis brunch kon krijgen en toen naar beneden de boel verzilveren. Ik heb nu mijn eigen MGM pas, ik voel mij een gokker. Daarom meteen de eerste $ 5 gratis geld vergokt, een bon voor € 4 aan overgehouden. Ik ben een optimist, dus ik zie het als winst. Vervolgens een stukje over de strip gelopen om bij Denny’s te gaan eten. Een echte Amerikaanse keten, drie jaar geleden niet geweest. De skillets waren heerlijk en voor Amerikaanse begrippen gezond gegeten (800-900 calorieën en met groenten). Daarna doorgelopen naar het hoofddoel: de watershow van Bellagio. Twee liedjes meegepikt, dancing in the rain van Frank Sinatra en iets over hoe geweldig Amerika is. Ik hou van de opspattende en dansende fonteinen! Echt genieten!

We waren moe en het ging richting 12 uur. Daarom daarna rustig richting het hotel gewandeld om een wedstrijd te doen wie het snelste kan slapen. Ik weet niet wie gewonnen heeft, ik sliep namelijk.

Geschreven door Roadtripping.MDMD