Ja, vandaag zijn we gereden naar Amarillo. En dat heeft de nodige uren geduurd, inclusief alle stops. Vanochtend was het eerst opletten op het weerbericht. De dag begon grauw en flinke regen dreigde. Dat is ons gelukkig bespaard gebleven, maar we zagen wel op het nieuws dat er een tornado was in Oklahoma City. Blij dat we er net weg waren. En waar de dag donker begon, hebben we vanaf de middag een stralende zon en hete dag (weer bijna 30 graden) gehad.

Met een geplande rit van ruim 180 mijl, was het kiezen wat we allemaal wilden zien. Alle voormalige motels zijn voor ons al geen attractie meer, maar een spookstad blijft interessant. Ook al is dit niet iets wat je echt op een foto krijgt. Maar soms voel je het, dat Route 66 een dorp veel heeft gebracht in het verleden, maar door de komst van de Highway het dorp steeds stiller en verlaten werd. Dan zie je de grandeur van vroeger door de rotzooi en gesloten of kapotte huizen en bedrijven heen. Terwijl je met alle Route 66 merchandise en alle keren dat je iets tegenkomt van Route 66, ook voelt dat Route 66 nog leeft. De “mother road” is een icoon en heeft een charme die uniek is voor een weg. Het is een stukje een levensstijl of voor veel mensen (ook in de VS) iets wat je gedaan moet hebben. Route 66 is dan ook een belevenis op zich en niet te vergelijken met iets dat we in Nederland hebben. Een retourtje Maastricht-Amsterdam is ook geen Siberië Express.

Wat hebben we vandaag allemaal gezien of bezichtigd? In Elk City zijn we even gestopt bij het museum, om de auto met een groot Route 66 bord te fotograferen. De foto van het bord hing levensgroot op onze hotelkamer gisteren, dus we moesten er wel naar toe. In Erick was er een curiosa zaak en de binnen-, buitenkant en eigenaar was ook bijzonder. Zo veel spullen dat je door de troep de rotzooi niet meer zag. Een oud fietsje en mini tractor buiten waren voor de meisjes leuk om mee te spelen. De eigenaar begon heel leuk met je welkom te heten en gitaar te spelen, maar bij de volgende toeristen merkten we dat hij voor iedereen hetzelfde riedeltje doet en vooral foto’s (en dollars) wil. Tijd om te vertrekken. Martijn later maar in een eenpersoons gevangenis gezet. Het gebouwtje van vroeger was koel vanbinnen, dus zo erg was het er niet. Nog links en rechts wat oude tankstations gefotografeerd en op naar de VW Slug Bug Ranch. Denk aan oude kevers die met de neus in de grond gezet zijn en waarop je jezelf met spuitbussen mag uitleven. De laatste stop was bij de Big Texan, een grillrestaurant waarbij je de 72 oz (ruim 2 kilo) biefstuk gratis krijgt als je deze binnen een uur opeet. We hebben het maar niet geprobeerd. Maar ondanks dat het een mega commerciële tent is, wel heerlijk gegeten. En een bierproeverijtje gehad van 12 bieren, terwijl de meiden cowboyhoeden kregen. De plek is echt een aanrader.

Maar wat we vandaag vooral gedaan hebben, is uit het raam van de auto kijken en genieten van alle vergezichten. Nadenkend over hoe het hier vroeger geweest is. Bijvoorbeeld honderden jaren geleden toen er nog bizons graasden en deze over het landschap trokken. Of tijdens de Amerikaanse burgeroorlog, hoe de arme soldaten weet ik hoe lang bezig waren met naar de tegenstander lopen voor een veldslag van misschien een paar uur. Of hoe in de jaren dertig door de droogte het zand als een wervelwind over de vlaktes joeg, daarbij alles vernietigend. De landschappen vandaag waren prachtig en inspirerend, met alle pieken en dalen en rood uitgesleten riviertjes. Wat ik dan mooi vind aan de oude weg is dat deze echt met het landschap meekronkelt, ten opzichte van de afgevlakte snelweg.

Wat is er mooi aan op vakantie gaan? Onder andere dat je weg bent van de alledaagse dingen. Ik wist niet eens dat Nederland door was naar de finale van het Eurovisie Songfestival, laat staan dat we een goed liedje hadden. En dan blijken we ook nog gewonnen te hebben! Toen Martijn op de Solomon Islands zat, werden de Common Linnits 2e. We zullen vaker niet kijken, levert Nederland punten op.

Gereden afstand: 311 km. Ook weer over originele dirt road (onverhard).

Geschreven door Roadtripping.MDMD