Gistermorgen zei een van de meiden al dat het vakantie was, intussen hebben ze toch door dat ze op vakantie zijn. Dominique wordt op haar manier wakker: ze komt ons waarschuwen dat het al licht is, gaat plassen en wijst ons op de beloften dat ze tv mochten kijken en de laatste Knopfer mochten delen omdat ze gisteravond geen toetje meer lustten. Ja Dominique, maar niet allemaal binnen twee minuten nadat je wakker bent. Dan is er buiten lawaai van de stad te horen en speuren er twee meisjes de straat af naar de oorzaak. Heerlijk, twee van die nieuwsgierige koppies. Daarna is het toch tijd voor de tv, vinden ze. Gelukkig kan ik ze nog allebei een mandarijn laten eten, terwijl Martijn en ik ons buigen over het eten van gisteren. Lekker noedels met groenten, garnalen, loempia’s en sticky rice als ontbijt.

We pakken onze spullen in en stappen weer in de auto. We scoren weer wat broodjes voor het ontbijt en de lunch bij een tankstation (HEM heeft goed spul) en koersen verder. Tegen het einde meent Mana een koepel te zien. En zodra ze hem volledig ziet, weet ze weer wat er te doen is. We gaan papa niet naar het werk brengen (een smoes die we vaker gebruiken), we gaan zwemmen. Pas als we uitstappen valt het kwartje waarom de zwemtassen mee zijn. Heerlijk, die naïviteit. Het inchecken duurt een tijd, dus in de tussentijd lak ik maar de nagels van de meiden (en zij van mij). En dan gaan we op verkenning: naar de tenten, waar we zullen overnachten. Het is nog te vroeg om er in te trekken, maar we lunchen er alvast en kleden ons om. Om daarna te gaan zwemmen!

We starten bij het spraypark, een toren vol glijbanen en waar overal water naar beneden komt, spuit etc. Ik let op de meisjes, terwijl Martijn in twee delen de bagage naar de kluisjes brengt. Vooral Dominique meldt zich regelmatig, dat doet ze goed. Mijn hart smelt als ik ze samen weg zie lopen bij een opvangbak en hand in hand zie lopen, ook de trap op. Dit is puur en zo lief. Als Martijn er daarna is, willen ze zwemmen. We starten buiten, met 20 graden buiten is het niet koud. Maar wel frisjes als je nat bent en buiten het water komt. Maar de meiden vermaken zich uitstekend met de grote stroomversnelling en de bubbelgedeelten. Ook proberen we een stukje zwemles te geven en mogen de vestjes zelfs even uit. Je ziet het vertrouwen en de vaardigheden groeien. Daarna is het tijd om weer lekker warm naar binnen te gaan.

Eerst naar het grote bad, waar er gezwommen moet worden. Dan in het nieuw aangelegd stukje voor de allerkleinsten. Mana en Dominique zijn er bijna te groot voor, maar ze vinden het heerlijk om te spelen en even weer klein te zijn. Dus we laten ze. Als beloning eten we met z’n allen een grote frozen yoghurt. Daarna op naar het laatste bad, waar we ook een hele tijd verblijven. Als laatste de glijbaantoren, waar de familieglijbaan favoriet is. Terwijl deze toch best hard gaat. Ik doe tussendoor nog de blauwe glijbaan (een beetje een bocht, verder vooral hard naar beneden) en als duo’s de gele met vele bochten. We proberen de sauna nog, maar die zat niet in de prijs. Dan maar douchen, omkleden en naar het restaurant gaan. Het is in buffetvorm en niet allemaal even warmen mensen zijn zwijnen, dus er ligt genoeg rotzooi overal. Maar de keuze is groot, waardoor er altijd wel wat lekkers is. Inclusief sauerkraut! En een paar lekkere toetjes. De maatjes worden goed gevuld. De meisjes mogen nog even spelen, terwijl Martijn regelt dat we weer twee tenten naast elkaar hebben. Iemand had namelijk bordjes opgehangen, waardoor er twee anderen in een van onze tenten liggen. Verderop is nog een tent over, maar we willen bij elkaar liggen. We brengen de snoetjes naar bed en hangen naast de tent in een stoeltje. Vanwege alle activiteiten en de hitte (29 graden) is de puf er uit. Een frisse cocktail helpt, hoewel het zich wegdrinkt als limonade. Nog even (of wat langer) het verhaal van vandaag tikken en het is al weer bedtijd. Het is heet in de tent en niet echt donker net naast de glijbaantoren. Maar uiteindelijk vallen we toch in slaap.

Geschreven door Roadtripping.MDMD