Vanmorgen maar op tijd opgestaan om samen met Martijn de was te vouwen. Ook dat hoort erbij. Het voordeel van het reizen is, dat je het strijken maar laat. En ik moet zeggen dat als je de was oprolt, het met de kreukels best meevalt. Terwijl de meiden nog aan het ontwaken waren, ging Martijn al naar een garage om een binnenband te kopen en de nieuwe band op de velg te laten zitten. De reserveband zit weer mooi onder het wieltje. In de tussentijd ben ik met de meiden gaan ontbijten en heb de spullen gepakt. Ik had de hoop nog wat rust te hebben, maar Dominiques luiers (en vieze kleren), dachten er anders over. Vandaag maar niet zo veel ijsklontjes (van kraanwater) en weer gewoon water uit flessen.

Waar vanmorgen de omgeving nog dor en droog is, is die richting LA toch een stuk groener. Soms geholpen door sproeiers (zelfs gezien bij bermen langs de weg). Maar de lucht is ook een stuk vochtiger en koeler. De bergen zijn minder goed zichtbaar. Is dit smog of wat anders?
Maar eerst in Barstow een aantal muurschilderingen bekeken. Onderweg zagen we Route 66 op de weg staan en het leek net de achterkant van ons routeboek. Dus natuurlijk een foto gemaakt, de weg was toch rustig. Bij Oro Grande zagen we een vliegtuig in het landschap (maar geen vliegveld) en sneeuw op de bergtoppen (in deze hitte?). Ik heb er een foto van gemaakt om zeker te weten dat het geen luchtspiegeling was.

De eerste echte stop was in San Bernardino. Eerst naar de plaats waar McDonalds in 1940 gestart is met hun eerste restaurant. Het restaurant bestaat nu niet meer, maar er is wel een museum. Dit staat vol met vitrines met vooral Happy Meal speeltjes door de jaren heen en van meerdere landen. Waaronder een doosje van “onze” Nederlandse McKroket. Veel zooi dus. De buitenkant was wel leuk, vooral voor de meiden. Allemaal auto’s, helicopters en andere dingen om op en in te zitten. Daarna door naar het wigwam motel. Het ziet grappig uit, al die wigwams om in te slapen. Alleen een beetje jammer dat ze van beton zijn. Als laatste stop hadden we het motel voor vanavond bedacht. Tot bleek dat we bij de verkeerde Travelodge stonden. Slechts 40 km uit de richting, maar het kostte ons meer dan een uur met alle stoplichten op de toegangswegen en drukte op de snelwegen. We zijn dan ook in de randstad in het kwadraat.

De avond is geheel in stijl afgesloten. Vlakbij het motel zit een Koreaans restaurant, waar je kunt barbecuen. In het midden van de tafel kun je zelf vlees braden en per ronde mag je 3 porties vlees. Daarnaast allemaal bijgerechtjes, waardoor het uitstekend eten is. Alleen vrees ik dat we er niet meer mogen komen. Bij de derde hap moest Dominique overgeven. Dus Martijn de eetplek schoonmaken en ik een kind. Verder ging het best goed, tot we bijna klaar waren. Toen was Mana aan de beurt. Dus Martijn maar weer de eetplek schoonmaken en ik het andere kind. Het wordt routine! Waarschijnlijk iets verkeerds gegeten, want daarna aten ze vrolijk verder. Ook nog een kommetje rijst laten vallen, dus het werd tijd om te vertrekken. Ik heb de smeerkezen in bad gedaan en Martijn heeft tot diep in de nacht aan de auto gewerkt. De nieuwe koolstofborstels waren aangekomen bij het motel, dus die heeft Martijn passend gemaakt en in de dynamo gezet. Het lijkt te werken, morgenvroeg volgt de testrit.

Gereden afstand: 303 km. Niet alleen op de weg pieken en dalen.

Geschreven door Roadtripping.MDMD