Wat een rommelige dag vandaag. Het voelt dan ook niet als een vakantiedag qua uitrusten. Wel is er genoeg vakantiestress. Ik begin met de kinderen naar school te brengen, in Grathem wat op te ruimen en veel tassen hout in te laden, zodat Martijn en de kinderen de komende dagen er warmpjes bij zitten. Thuis ruim ik de Sinterklaasspullen op, sorteer de cadeaus en ruim ik de vaatwasser deels uit. Want er moet ook nog gewassen en de droge was afgehaald worden, een zwemtas in orde gemaakt worden etc. O ja, en mijn tas moet ingepakt worden voor de aanstaande skivakantie. Dan moet je ineens aan andere dingen denken.

Lang heb ik er de tijd niet voor, want ik moet Dominique eerder van school halen om naar de tandarts te gaan. Heel moedig laat zij een gaatje vullen. We hebben nog even, dus ik kan nog nieuwe skihandschoenen kopen. Gisteren ben ik bij Snowworld gaan oefenen en het skiën ging beter dan verwacht. Maar ik had al heel snel koude vingers en daar heb ik niet dagenlang zin in. Dus koop ik een nieuw mooi paar. Dan nog wat lekkers voor Dominique kopen en we kunnen door om Mana op te halen. Zij heeft ons gisteren verrast door een bandje te halen met zwemmen, waardoor ze nu op diplomatraining mag. Mana kleedt zich om bij Roos en we rijden naar het zwembad. Daar moet zij alles wat ze geleerd heeft één keer oefenen. We mogen er echter maar even bij zijn, om de natte kleren uit te doen. Gelukkig vond Mana het leuk, haar eerste keer met kleren aan zwemmen. Daarna ga ik met Dominique zitten en terwijl zij kleurt samen met een ander kindje, klets ik een beetje met een andere moeder en puzzel wat en probeer wat te onthaasten.

Na de zwemles zorg ik met Martijn dat de kinderen (en hijzelf) eten. Ik eet een paar hapjes mee, terwijl ik nog wat laatste handige dingen inpak, mij omkleed en nog wat kleine klusjes doe. En dan is het tijd om de auto vol te laden (met kinderen, ik heb alleen maar een koffer en een rugzak) en naar het station van Roermond te gaan. Daar pakken Mark en ik de Flixxbus naar Düsseldorf. Helaas is die te laat en kan Martijn met de kinderen niet zo lang wachten. Morgen is er weer een schooldag. Vooral Mana is de jankbal. Ergens is het ook schattig en natuurlijk ga ik ze ook missen. Maar ze zijn in goede handen bij Martijn. Dan wordt het tijd om echt afscheid te nemen en het is lief om te zien hoe ze hand in hand met papa vertrekken.

Een hele tijd later komt onze bus met een flinke vertraging aan en we stappen in. Gelukkig hebben we tijd genoeg voordat onze trein vertrekt en is er nog ruim de tijd om te eten. Het wordt een Turks restaurant. Het is maar een klein stukje lopen naar de trein, wat vooral fijn is voor Mark omdat hij ook skies mee heeft. Het is langzaam-aan-dag want de trein heeft ook vertraging. Maar we maken ons niet druk, de plaatsen zijn gereserveerd. Even hebben we de 6-persoonscoupé voor onszelf, maar vanaf Keulen moeten we deze delen met vier Indiërs. Zij willen gaan slapen en het is al laat genoeg. Dus we zetten de middelste bedden op, maken onze bedden op en poetsen de tanden. Mijn eerste nacht in een slaaptrein.

Geschreven door Roadtripping.MDMD