Het sneeuwt ‘s morgens als we opstaan. Dat lijkt in eerste instantie heel fijn, maar het betekent dat we vanuit ons balkon geen berg zien. Als we kijken naar de webcams op tv of via de telefoon, blijkt het op de meeste plaatsen niet veel beter te zijn. Wat wel fijn is, is dat intussen meer liften en daarmee pistes open zijn. Na het ontbijt puzzelen Mark en ik daarom eerst waar we naar toe willen vandaag, dus waar er nog iets zicht is.

We moeten sowieso vanuit Brixen met de gondel omhoog: daar zitten onze spullen in de locker. Na een oefenrondje vanaf piste 3, skiën we richting de Salvenberg in Hopfgarten. Heel rustig skiën we drie pistes af, waarbij het echt zoeken is naar de route. Vaak zijn de pistes breed en dat is heel fijn, behalve nu als je niets ziet en dus niet vooraf kunt inschatten welke kant je op moet. Zeker bij de laatste afdaling val ik verschillende keren, maar ook Mark en anderen vallen of zijn aan het klungelen. Het zijn echt wel zware ski-omstandigheden. Daarom is het tijd om te lunchen bij Gipfelarm Hohe Salve. En kiezen we voor het restaurantgedeelte met bediening, we hebben de tijd.

Na een uitstekende lunch pakken we weer een afdaling, maar het zicht en de pistes blijven verschrikkelijk. We kiezen er dan ook voor om niet terug te skiën, maar in Westendorf de trein te pakken. Vlak bij de lift die ons naar het dorp kan brengen, is een skihut met een dj en dansende mensen buiten. De muziek is slecht, maar de sfeer goed. De Jagatee, een soort kruidenthee met alcohol, smaakt heerlijk en warmt misschien nog lekkerder op dan Glühwein. Omdat het sneeuwt en we buiten staan, valt er af en toe een sneeuwvlok in de thee, maar dat mag de pret niet drukken. We sluiten de apres-ski af met een schnapps met een stuk peer er in. Hebben we meteen ons fruit gehad. Daarna pakken we de gondel naar beneden en lopen naar het station van Westendorf. Daar pakken we de trein terug naar Brixen. Het is een kleine twee kilometer terug naar het appartement en dat is meer dan lang genoeg met de ski’s aan de ene kant en de skischoenen aan de andere kant. We stoppen onderweg bij de Billa voor wat boodschappen, maar ze hebben niet alles wat we nodig hebben. Bij de gondels van Brixen stoppen we om de ski’s en schoenen op te bergen. Met een beetje moeite lukt dat voor € 3, terwijl een verwarmde locker € 6 kost. Toch weer geld bespaard!
Zonder de ballast is het makkelijker naar de Spar lopen en kopen we de laatste benodigdheden. In het appartement schil ik de aardappels terwijl ik met Martijn en de kinderen bel. Vanavond staat er wortelenstampot op het menu. Met mosterd, mierikswortel en een fles rode wijn. Dat smaakt wel na zo’n bagger dagje in de sneeuw. De berglucht blijft wel vermoeiend, ook vandaag val ik op de bank in slaap. Ofwel, tijd om naar bed te gaan. Hopelijk is het weer morgen beter.

Geschreven door Roadtripping.MDMD