Onze laatste dag in Bangkok, dus we kunnen de toerist uithangen. Niet dat we dat helemaal gaan doen, dan waren we wel naar de drijvende markt en treinmarkt gegaan. Dat leek mij wel interessant en typisch Thais. Maar de inwoners zeggen dat het vooral voor toeristen is en geen markten zijn voor de Thaise bevolking zelf. Goed advies, dat scheelt anderhalf uur enkele reis in een auto. De bloemenmarkt is een beter alternatief.
Voordat we daar zijn, hebben we eerst weer een super ontbijt in het hotel, een overtocht per boot en wandeling in de hitte. We nemen niet de kortste route, maar lopen daar waar we het interessant vinden. Zo komen we op een markt uit met heel veel kraampjes. Ik heb eigenlijk geen idee wat ze verkopen. Een soort van bedeltjes, steentjes en nog meer kleine prut om Boeddha te vereren. Iets afwisseling had wel gemogen.
We worden onderweg vaak genoeg aangesproken voor een taxi, tuktuk, reis of omdat Martijn een korte broek draagt. Hij loopt er dan ook als een toerist bij. Op de bloemen-, groente- en fruitmarkt zijn we een van de weinige toeristen. De locals rijden dan ook met de brommer door de hal. We verbazen ons verder over de bloemen. Ze verkopen ze zonder stelen in grote zakken. Ik kan het niet nalaten om een bloemetje te kopen om later aan Boeddha te geven.

De volgende bestemming is Wat Arun, een drukbezochte tempel vanwege het porselein. Voordat we daar komen, lopen we langs het water, huisjes van de mensen hier en nog langs verschillende tempels. Er is weinig volk op straat, waarschijnlijk vanwege de hitte. Net bij Wat Arun wordt het druk. Er zijn vele winkeltjes in de buurt van de ingang waar ze kleding verhuren. Wij hebben geen zin in omkleden, maar genoeg vrouwen zien er prachtig uit in hun gewaden en met versiering in hun haren. Iets voor Mana en Dominique als ze er bij waren.
We eten wat op het terrein om weer op krachten te komen en verkennen daarna verder de talrijke gebouwen. Ook offer ik mijn bloemetje.

Gezien de hitte en dat we al veel gelopen hebben, besluiten we de boot te nemen naar Chinatown. Intussen zien we mooi een stukje van de stad, inclusief de grote torens waar we in geweest zijn eergisteren. Martijn denkt dat er geen controle is, we kunnen blijven zitten en we op de terugweg wel uitstappen. Helaas. Er is wel controle en we moeten uitstappen. Nu wil het toeval dat dit bij Iconsiam is, een groot en duur winkelcentrum. Maar wel prachtig.
Bij binnenkomst zien we een restaurant met levende vissen en schaal- en schelpdieren. De dumplings kosten het komende kwartier maar 50%. Het is wel een duurder restaurant dan de kraampjes op straat, maar de kwaliteit is erg goed. En al die verschillende gerechten bij elkaar maken een uitstekende maaltijd. Zo is de bapao toch anders dan thuis. En het soort vlees met crispy laagje en truffel is voortreffelijk.
Uiteraard bewonderen we alle zeebewoners voordat we verder gaan. En verblijven een hele tijd in het winkelcentrum, omdat we onze ogen uitkijken. De klerenwinkels boeien ons niet, wel een zaak waar ze onder andere heerlijk geurende zeepjes verkopen. Nog interessanter is het eetgedeelte. Ook hier zijn er weer kraampjes met bijzonder voedsel zoals insecten, rare dingen uit de zee of een hele krokodil of varken. Ook zijn er zoete dingen en specialiteiten uit alle regio’s. De kwaliteit van het eten ziet er zeer goed uit. Maar we zitten vol, dus slaan het allemaal over.
We zijn zo lang binnen, dat het te laat is om nog naar Chinatown te gaan. Dat geeft niet, hier hebben we ons meer dan prima vermaakt. We pakken de boot terug naar de buurt waar we zitten en zien intussen Bangkok donker worden. Vanaf het water is de stad prachtig verlicht.

Aan wal lopen we rechtstreeks door naar de massagesalon van de vorige keren, nu voor een uur mishandeling. We zullen het er op houden dat de dames geoefend zijn en kracht in hun vingers hebben. En de rest van hun lijf, want alles wordt ingezet. Naast me zie ik dat er letterlijk over Martijn heen gelopen wordt. Tijdens het rekken kom ik zelfs van de grond af. En al is het soms pijnlijk, dat is maar voor even want dan is weer een ander stuk van mijn lijf aan de beurt. Ik word in ieder geval goed los en lenig gemaakt en dat is wel fijn.
Bij het tentje ernaast hebben we gisteren gedronken en de eigenaresse had ons al herkend. We gunnen haar vandaag ook de omzet en crashen er neer om bij te komen en wat te drinken. Terwijl we relaxen is het mooi om te zien hoe de eigenaresse duidelijk de touwtjes in handen heeft, wel met veel enthousiasme en een lach. Ze doet haar werk goed.
We gaan niet al te laat terug naar ons hotel. We moeten nog douchen en spullen pakken. En morgen gaat de wekker vroeg om op tijd op het vliegveld te kunnen zijn.

Geschreven door Roadtripping.MDMD