Soms is het reizen met kinderen ook net een dierentuin. Zeker als ze moe zijn maar niet willen slapen en aan het stuiteren zijn. Waarbij het natuurlijk fantastisch is om op bedden te springen. Of van het grote bed in het babybed te klauteren en er weer uit. We hebben geen toestellen nodig. Ook hebben de mini’s de “carrousel” bedacht. Dat betekent dat de ene in de draaistoel gaat zitten en de andere deze laat draaien. En daarna ruilen uiteraard. Ik laat het maar, als dat betekent dat ik in kan pakken om te vertrekken of bijvoorbeeld tandenborstels kan zoeken. Dan zijn ze in ieder geval hun energie kwijt. En stiekem moet ik ook wel lachen om wat ze allemaal bedenken.

Om niet iedere dag weer in- en uit te hoeven pakken en omdat we in een grote stad zijn, verblijven we 2 nachten in Oklahoma City. Dat betekent vandaag tijd voor de dierentuin! Het eerste stukje viel tegen, denk aan grote saaie ruimtes voor de beesten en weinig beest te zien. Deze schuilden waarschijnlijk voor de hitte en dit was ook het oudere deel van de dierentuin. Maar daarna kwamen we in delen van het park met slingerende paadjes, mooie aankleding en natuurlijkere omgevingen voor de beesten. Dus zagen we o.a. Grizzlies die het water in plonsden en onder de waterval gingen staan, een olifant die zichzelf nat sproeide (snapte Dominique niet), een dansende olifant, otters die aan het spelen waren en nog veel meer. Mana vond de grote apen duidelijk niets en wilde doorlopen. De krokodillen en slangen vond ze minder eng.

De kleintjes hebben ook nog een poos gespeeld bij fontijntjes waar je over heen kunt lopen en die regelmatig omhoog komen. Eerst waren ze nog voorzichtig, maar uiteindelijk allebei helemaal nat. Met 30 graden en een stralende zon was dat niet erg en droogden ze vanzelf weer op.

Daarna zijn we ‘s middags naar het cowboy- en indianenmuseum gegaan. Dat wil zeggen dat we er wat souvenirs gekocht hebben en weer gegaan zijn. We hadden de meisjes ijs beloofd en dat hadden ze er niet. Daarbij kwam de entree al zo steriel over, terwijl het buiten prachtig was, dat we het niet geschikt vonden voor de kinderen. Daarom zijn we vertrokken om ijs te scoren en terug naar de dierentuin te gaan om met water te spelen. Maar eerst meende iemand onderweg nog voor onze auto door te moeten gaan. Ik heb een botsing net kunnen voorkomen. Het ijs daarna hadden we wel verdiend.

Terug bij de dierentuin waren de fontijntjes helaas al uitgezet. Gelukkig deden de nevelsproeiers het wel nog, voor een beetje verkoeling. Daarna maar even nog wat beestjes gekeken, voordat de dierentuin dicht ging. Op basis van tripadvisor een goed restaurant in de buurt gezocht. Nummer 39 van meer dan 1000 restaurants moet toch goed zijn? Nou, toen we er waren zijn we bijna omgedraaid. Wat een lelijk hok, meer kan ik er niet van maken. En de binnenkant was donker, vies en vol rook (het heette niet voor niets Joe’s barbecue). De menukaart was eenvoudig. Met name 4 soorten vlees, in verschillende porties en met wat groente en aardappelen om erbij te kiezen. Maar de spareribs bijvoorbeeld waren heerlijk. En daar gaat het om, dat het voedsel goed is.

By the way: ik heb mijn tweede telefoon gelukkig weer terug. Na tig uur regelen is het gelukt. Bedankt ook Willem!

Gereden afstand: 28 km. En de dames nog meer, zittend in de wandelwagen.

Geschreven door Roadtripping.MDMD