Vanochtend eten we ons ontbijt-pakket dat we gisterenavond kregen op in onze cottage. Het ontbijt is vanaf 8u30, maar dan moeten wij al weg om te hondensleeën bij Holmen Husky. Hier bij Trasti og Trine zelf kan je ook hondensleeën, maar toen we boekte was het al volzet.

We worden ontvangen door Rasmus, onze gids voor vandaag. Er is ook nog een Engels koppel bij. Eerst krijgen we kleren : overall, botten, handschoenen, en uitleg over de slee. Dan is het tijd om de honden in te spannen en zijn we klaar om te vertrekken voor een tocht van 25 km. We hebben een goed team van 5 flinke honden en ze hebben er zin in. Het is een mooie zonnige dag en we rijden door een prachtig sneeuwlandschap.
Halverwege is er een rustpauze. De honden gaan altijd voor, die geven we eerst een snack. Dan moet het vuur aangemaakt worden, Walter krijgt van Rasmus die taak toegedeeld, wij moeten schors van de berken plukken, hiermee brandt het vuur sneller. We bakken worstjes en drinken warme chocolademelk en thee.

Rasmus vertelt over het fokken en trainen van de honden, het zijn Alaska Husky. Ook over de Finnmarksløpet, de langste hondensleerace van Europa. De eigenaar van Holmer Husky, Brage doet mee aan de 1200 km, die gisteren vertrokken zijn. Zij hebben een team van 14 honden en gaan tot Kirkenes en terug. De ouders van Brage begonnen de farm in de jaren 80. Zijn vader heeft de race verschillende keren gewonnen en zijn moeder was de eerste vrouwelijke deelnemer. Hanne, de dochter van Trasti og Trine doet ook mee aan de 1200 km.

Terug bij de farm, doen we de harnassen uit en brengen de honden weer naar hun huis.

Vandaag is de start van de halve afstand, van de race, 600 km met een team van 8 honden. Om naar de start te gaan kijken is het te laat, maar we zien wel een aantal teams passeren over de rivier. Toen we hier in de zomer waren hebben op de camping naast de rivier gestaan, nu staan we op het ijs.

Daarna bezoeken we het ijshotel en drinken daar een ijsborrel. Ik zou hier zo graag een keertje willen slapen.

Terug bij Trasti og Trine drinken we iets in de Alaska bar, een gezellige hut. Op een kaartje wordt aangekruist welke drankje je geproefd hebt, ze brouwen namelijk hun eigen bier. We geraken aan de praat met Erasmus begeleidenders die hier samen met studenten een aantal activiteiten doen. Dan is het tijd voor het diner, het is lekker maar wel hetzelfde als gisteren, dat is wel een beetje jammer.

Geschreven door DEF.on.the.ROAD