Voor ons geen off-road meer.
Italië, Olbia
Onze laatste nacht op Sardinië is voorbij, vandaag gaan we terug naar de ferry. Onderweg nemen we nog twee off-road weggetjes.
Sinds gisteren is er een raar geluid aan de auto als we over rotsen of door putten rijden, een schokdemper kapot? Dus doen we liever geen off-road meer. Het zijn maar gravelwegen zegt Antonio, dus proberen we het. Na een paar kilometer draaien we toch terug en wachten op de baan bij het weggetje waar ze uitkomen. Dit doen we nog een tweede keer, daarna zijn er geen pistes meer, en kunnen terug gewoon met de groep mee. Na de lunch nemen we afscheid van Antonio en rijden naar Olbia.
Walter en Marijke waren vanochtend al niet meer mee. Gisteren is de steekas gebroken, toen konden ze nog rijden met de diflock aan. Maar voor lange afstanden aan hogere snelheid gaat dat niet, je zou dan meer schade maken. Dus zijn ze naar een garage gereden om de voorste cardan eruit te laten halen. De kapotte steekas krijgt zo geen aandrijving meer en draait passief met het wiel mee. Zo hebben ze nu alleen achterwiel aandrijving. Op een half uurtje was het gefikst en ze zijn al voor ons bij de boot.
Het is erg druk op de boot. Aan de bar is het lang aanschuiven en dan staat het personeel, dat helemaal niet vriendelijk is, ook nog met elkaar te babbelen. We willen reserveren voor het restaurant, maar dat kan niet. Om 19u30 gaat het open en als we 5 minuten na opening aankomen is het al volzet. Dan maar naar de selfservice, we hebben iets gegeten, maar lekker kon je het niet noemen. Nog een koffietje in de bar en dan snel naar ons bed, we komen morgen al vroeg aan.
Sinds gisteren is er een raar geluid aan de auto als we over rotsen of door putten rijden, een schokdemper kapot? Dus doen we liever geen off-road meer. Het zijn maar gravelwegen zegt Antonio, dus proberen we het. Na een paar kilometer draaien we toch terug en wachten op de baan bij het weggetje waar ze uitkomen. Dit doen we nog een tweede keer, daarna zijn er geen pistes meer, en kunnen terug gewoon met de groep mee. Na de lunch nemen we afscheid van Antonio en rijden naar Olbia.
Walter en Marijke waren vanochtend al niet meer mee. Gisteren is de steekas gebroken, toen konden ze nog rijden met de diflock aan. Maar voor lange afstanden aan hogere snelheid gaat dat niet, je zou dan meer schade maken. Dus zijn ze naar een garage gereden om de voorste cardan eruit te laten halen. De kapotte steekas krijgt zo geen aandrijving meer en draait passief met het wiel mee. Zo hebben ze nu alleen achterwiel aandrijving. Op een half uurtje was het gefikst en ze zijn al voor ons bij de boot.
Het is erg druk op de boot. Aan de bar is het lang aanschuiven en dan staat het personeel, dat helemaal niet vriendelijk is, ook nog met elkaar te babbelen. We willen reserveren voor het restaurant, maar dat kan niet. Om 19u30 gaat het open en als we 5 minuten na opening aankomen is het al volzet. Dan maar naar de selfservice, we hebben iets gegeten, maar lekker kon je het niet noemen. Nog een koffietje in de bar en dan snel naar ons bed, we komen morgen al vroeg aan.
Geschreven door DEF.on.the.ROAD
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
