De dappere dames hebben lekkere verse broodjes gehaald voor het ontbijt. Als alles klaar is en opgeruimd, bestellen we een Uber voor Malaga. De bedoeling is om het park en de burcht (op afstand) te gaan bekijken. We hebben een malloot als chauffeur, een gast die niet anticipeert , iedereen de maat neemt en alleen maar wil gassen. Blij dat we er uit zijn, geen tip en een slechte beoordeling. Het is zwaar bewolkt in Malaga en onderweg valt er zelfs een drup regen, terwijl het in Benalmádena stralend blauw is. Nog getwijfeld over een korte broek, maar toch voor zekerheid een jeans gekozen.

Dus gooien we alvast het plan om door naar het Picasso-museum te gaan. Een beetje impulsief of naïef misschien, want er staat natuurlijk een lange rij van mensen mét kaartjes en is de vrije verkoop gesloten. Dat is alvast duidelijk, dus eerst maar koffie drinken onderaan de Alcazaba, het fort hoger op de heuvel. We besluiten om het niet te beklimmen alleen voor het uitzicht, want het museum kan ons niet zo boeien. We maken een rondje door het centrum, waar op het grote plein de verbouwingen plaats gaan vinden voor de Expo 2027. Daarna lopen we naar de Muelle Uno, een uitgaansgebied aan de haven, waar we plaats nemen op het inmiddels zonovergoten terras. Na enig hangen en wurgen krijgen we een drankje, maar veel vertrouwen in een lunch op deze plek is er niet.

Bij het Room Mate Valeria hotel zien we een dakterras, dat uitzicht biedt over de stad en de haven. Via de geparfumeerde hal gaat het met de lift naar boven naar de 7e etage waar een klein zwembad ligt en een bar met beperkte eetmogelijkheden. Inmiddels schuiven er wolken voor de zon en de serveerster begint paniekerig de parasols te sluiten. We bestellen drankjes, kaas, ham en een pizza om te delen en als iets later de zon weer tevoorschijn komt, is het er prima toeven. Rond 16.00 uur bestellen we weer een Uber, deze keer met een fatsoenlijke chauffeur en zo tegen 16.30 zijn we weer in het appartement. Voor vanavond staat restaurant Yucas op het programma, waar we eerder al met Hans en Anton hebben geluncht.

Omdat het meer dan 5 kilometer lopen is naar het restaurant, bestellen we een Uber. Bij aankomst krijgen we in eerste instantie een iglo toegewezen op het terras, maar we zitten liever binnen en dat kan. Het eten is prima, de bediening kan nog wel een tandje bijzetten. Maar al met al hebben we heerlijk gegeten, met dank aan Henk en Marjon voor de traktatie.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen