Tegen half 9 gaan onze luikjes open. Goed geslapen, alleen is het dekbed voor mij een beetje kort, dus koude tenen. Maar niet getreurd, dan de pootjes maar een beetje optrekken. We krijgen een uitstekend en zonnig ontbijt en iets na 10 uur vertrekken we. De route naar Bled is ongeveer 440 kilometer over de autobahn, maar alles zal anders lopen. Eerst rijden we een fors stuk binnendoor naar Ingolstadt, waar we de autobahn op gaan. Onderweg komen we een aantal zebra-camouflage auto’s tegen, ongetwijfeld nieuwe modellen van Audi die getest worden, want veel Audi’s worden in Ingolstadt geproduceerd. De omgeving is prachtig, zie ook de foto’s van het klaprozenveld.

Vlak voor Ingolstadt gaan we de autobahn op richting München. Het gaat vlot, tot we bij een baustelle komen, waarvan de navigatie an aangeeft, dat er iets in brand staat. En inderdaad, forse file zonder ‘Staugasse’ (doorgang voor de hulpdiensten). De politiewagen komt er nog vlot door, maar als daarna drie grote brandweerwagens voorbij moeten, gaat dat aanzienlijk minder soepel. Wat kunnen mensen ook zitten suffen en daarna precies de verkeerde manoeuvres maken. Enfin, er is inderdaad een ongeluk gebeurd en er staat een zielig uitgebrande sportwagen tegen de vangrail met een aureool van gesprongen autoruit eromheen. Sneu.

Al met al komen we nog redelijk vlot rond München en gaat het oostwaarts richting Salzburg. Er wordt door de navigatie een vertraging aangekondigd tussen Salzburg en Villach van 37 minuten, die binnen een half uur uitloopt naar 270 minuten. Bij een baustelle waar voor beide richtingen bij tourbeurt 1 rijstrook beschikbaar is, is een vrachtwagen stilgevallen. Hopeloos. We besluiten om daarom maar richting Innsbruck te gaan en dan binnendoor tot voorbij alle trammelant. Het wordt een nostalgische tour,

Eerst richting Kufstein en van daaruit naar St. Johann in Tirol (de eerste uit de titel van dit epistel voor vandaag). Ooit samen met Ruud een keer overnacht tijdens een motortour. Daarna door naar Fieberbrunn, waar de familie Kooij jarenlang vakantie heeft gevierd, zowel zomer als winter en dat vanaf de vroege jaren ‘60 van de vorige eeuw. Mijn eerste skilessen heb ik daar gehad, maar ook het bergwandelen is me daar een beetje bijgebracht. We stoppen even bij de vroegere skischool van de familie Widmann, kennissen van mijn ouders. Ook rijden we nog even naar het appartement van de dochter Elisabeth, waar Ruud en ik tijdens een motorvakantie hebben gelogeerd. Leuk om weer gezien te hebben.

We lunchen bij de plaatselijke bakkerij op het terras. Het begint harder te waaien, er komen meer wolken en de serveerster doet alle parasols alvast dicht. Inderdaad krijgen we op de rest van onze reis nog wel even forse regen. We gaan via St. Johann (nr. 2) im Pongau, waar we ook een aantal keren vakantie hebben gevierd. Maar als we in Slovenië aankomen door de Karawankentunnel is het 25C en zonnig. Prima vooruitzicht. Het is iets voor 18 uur als we in Bled aankomen. Een alternatieve route met veel bochten, maar waarbij je getrakteerd wordt op prachtige bergen, groene almen en schitterende wegen. Behalve de forse stortbui voor Villach hebben we geen neerslag van betekenis gehad. Kom daar in Nederland maar eens om!

Ons appartement ligt dicht bij het centrum van Bled (10 minuten lopen minuten tot aan het meer) en is perfect. Mooie woonkamer met een kitchinette, goede badkamer, een balkon (daar zitten we nu nog om 22 uur!) en een goede slaapkamer met uitstekende bedden, dat wordt althans beloofd. De uitbaters zijn ook wijnboer, dus we kunnen in de honesty bar beneden allerlei wijnen uit het eigen wijngoed proeven. Dat voor later. We pakken de belangrijkste zaken voor nu eerst uit en lopen dan richting het Meer van Bled. Na ongeveer 10 minuten staan we aan de oever tegen de zon in te kijken, dus voor fotograferen niet echt een succes. Dat komt later wel. We kiezen voor het door onze gastvrouw aanbevolen restaurant, maar hebben tijdens de wandeling al meer leuke opties gezien. Bled is natuurlijk zeer toeristisch, dus we moeten scherp zijn bij onze keuzes.

Prima diner in de Old Cellar. We delen de charcuterie, daarna een linguine met kip. Een lokale Chardonnay erbij, perfect. Er is zelfs nog een gaatje voor een dessert, de lokale Kremsñita, een soort tompouce maar dan veel verfijnder, het is een aanrader. Morgen wordt het 24C en is ons idee om een wandeling rond het Meer van Bled te maken van 6 kilometer. We hebben een ontbijt-delivery besteld, wordt morgen tussen 9 en 10 geleverd. We zijn benieuwd.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen