We ontmoeten elkaar bij de Mac in Venlo/Tegelen. ‘s Nachts heeft het pittig geregend, maar tegen de tijd dat ik Beuningen verlaat is het een soort van droog. Wel veel spray onderweg, maar ja, voordat de wegen droog zijn moet er wel verkeer overheen. Rond 08.50 ben ik ter plaatse, Ruud komt helemaal verzopen iets na 09.00 aan, hij heeft een vette bui op zijn kop gehad waarvan ik, zonder regenkleding, weinig last van heb gehad. Maar dat moet anders.

Om me tegen eventuele regen te beschermen dos ik me uit in mijn gifgele regenjack en ook de regenbroek trek ik aan. Dank aan Mac voor de parasol, dan kan ik droog mijn laarzen uittrekken. We gaan de snelweg weer op terwijl het wel iets harder gaat regenen. Op zich gaat het best wel, tot we in de file komen omdat een gast zijn V8 Biturbo Mercedes tegen de vangrail heeft doen caramboleren, met een kwartier file als gevolg. En ondanks dat de Duitsers een keurige Rettungsgasse creëren, mogen we daar als motorrijders geen gebruik van maken.

We gaan door het Moezelgebied zuidoostwaarts richting de Pfalz, in redelijk zonnige omstandigheden. Mijn Garmin GPS heeft door een onbekende reden alle instellingen aangepast, waardoor het apparaat ook weer zelf de route aanpast zonder waarschuwing. Dus één zijstraat missen betekent een aangepaste route. Op zich geen probleem, het blijft een mooi gebied met veel slingerwegen. Helaas zijn de restaurants voor een lunch niet dik gezaaid. Maar gelukkig hebben we bij het tanken na de snelwegrit nog een koffie gehad, we zijn weer wakker. Tegen 14 uur vinden we in een dorpje een bakker met belegde broodjes en koffie, lekker zitten onder de plataan.

De rest van de route loopt redelijk volgens plan en tegen 17 uur zijn we bij Hotel am See in Sinzheim, aan de rand van het Zwarte Woud, net onder Baden-Baden. Totaal 250 km. snelweg en daarna 260 over binnenwegen. Het hotel ziet er desolaat uit, maar met de code uit de bevestiging kunnen naar binnen en liggen onze sleutel bij de onbemande receptie klaar. Keurige kamers, mooi uitzicht en nu maar hopen dat het restaurant open is.

Na een opfrisbeurt nestelen we ons op het terras van het restaurant, waarvan de exploitatie los staat van het hotelgebeuren. We bestellen een welverdiende pils, maar het begint een beetje te druppen, dus snel naar binnen. We wachten nog even met het bestellen van eten, drinken een Spätburgunder uit de plaatselijke wijngaarden en bestellen daarna een Rumpsteak met gegrilde groente. Prima te eten en de wijn doet het niet onverdienstelijk. Nog even een klein wandelingetje naar de See, die klein is en ontstaan is uit een instorting van een Bergwerk, althans dat is wat in de gauwigheid op het informatiebord lees.

Als we terug komen lessen we onze dorst en keuvelen nog gezellig met een echtpaar uit Harderwijk, die op weg zijn naar hun dochter aan het Comomeer, waar zij met haar man een eigen versie van “Ik vertrek” lijkt te hebben opgestart. Tegen 22 uur worden we uit het restaurant gegooid, maar dan is het ook wel bedtijd. Ondanks de regen een prima dag, nu het digitale dagboek bijwerken en dan lekker slapen.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen