Vandaag wordt een dag met minder avontuur, want we blijven bij het hotel. We willen ook de tochten van de komende dagen voorbereiden, dus dat kan mooi worden gecombineerd. We nestelen ons al vroeg op de bedjes aan zee. Ik realiseer me dat ik nog geen foto’s van de zeezijde van het hotel heb gemaakt. Daar is het vandaag een mooie dag voor, want er is weinig branding en kan ik dus gemakkelijker met de camera in de hand de zee in lopen.

We hebben allebei goede boeken mee, ik lees een thriller en Geke heeft een boek dat door Harold is aanbevolen en dat zich afspeelt in Genua: ‘La Superba’. Doordat er bijna geen wind is, is het erg warm en gaan we ook al redelijk snel zwemmen. Daarna een stuk lopen over het strand, nu ook voorbij de pier, verder westwaarts. Als we in het buitenrestaurant plaatsnemen voor de lunch, begint de lucht te betrekken. Op Buienrader kun je inderdaad een wolkengebied zien dat over komt, waar overigens geen regen uit zal vallen. We nemen een hamburger en een salade, met een glaasje rosé en sluiten af met koffie.

Wel wordt er voor de komende dag voor Portofino dagelijks een portie regen verwacht, dus we moeten onze plannen bijstellen en het wat dichter bij ‘huis’ zoeken. Ook geen probleem. We vragen Alex om voor vanavond een tafel voor ons te reserveren bij La Prua, waar we enige dagen geleden ook prima hebben gegeten op het vlonder aan zee.

Als we weer fris gedoucht zijn, gaan we toch proberen om nog een lekker Italiaans luchtje te scoren. We hebben een Perfumeria ontdekt, waar allerlei onbekende (Italiaanse) merken worden verkocht. Als ik om een aftershave vraag, is de reactie negatief. Alleen parfums en dan alleen voor vrouwen, zo rook het ook al bij binnenkomst. Ze verwijst ons naar Douglas verderop, dus laten we daar maar proberen om iets leuks te vinden, het is niet vanzelfsprekend dat Douglas overal het zelfde assortiment voert.

We lopen verder, tot een lange persoon en ik op hetzelfde moment ‘hé’ roepen en met uitgestrekte hand op elkaar aflopen. Geke schrikt zich een hoedje, want zij kent mijn oud-collega Ton Bernts van Alliander niet en een ontmoeting in Alassio ligt niet voor de hand. Zijn partner en hij zijn op de terugreis van een lange omzwerving via Sicilië en Toscane, om vervolgens na Liguria door te gaan via Frankrijk naar huis. We kletsen even kort bij en vervolgen onze weg. Hoe klein kan de wereld zijn!

Bij Douglas zoeken we nog even naar een Aqua di Parma luchtje, maar de ondertoon is mij te ‘zepig’, dus daar zetten we nu definitief een punt achter. Wel scoren we een geurtje voor mij, dat volgens de verkoopster helemaal nieuw is. Het merk Coach ken ik niet en het komt niet uit Italië. Maar wat kan dat bommen, als het maar lekker ruikt en bovendien krijg ik er een Coach-pet bij cadeau. Daar kan ik vast wel iemand een plezier mee doen, ooit.

We brengen de vangst terug naar het hotel en gaan door naar La Prua. De branding is onze achtergrondmuziek. We bestellen vooraf scampi met een krokante omhulling en daarna een gerecht met courgette-bloemen, kreeft en spätzle, geserveerd met een saffraansaus. De gerant adviseert om de volgorde om te draaien, een suggestie die we volgen. Het voorgerecht wat we krijgen is heel lekker, maar lijkt in de verste verte niet op het gerecht met kreeft dat we hebben besteld. We nemen aan dat het iets heeft te maken met de bereidingstechniek, maar lekker is het wel.

De garnalen die we daarna geserveerd krijgen lijken in een soort mihoen te zijn verpakt, heel bijzonder. Een bedje van rijst met fijngesneden groenten eronder en daarbij een pittige kerriesaus. Heel lekker. We drinken er een Brolettino uit Sirmione (Gardameer) bij, heerlijk. Pas als we de rekening krijgen, ontdekken we dat het voorgerecht niet is wat we hebben besteld. Geen probleem, het was smakelijk en toch lekker. Al met al een mooie dag.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen