Om half acht loopt de wekker af, maar het duurt even voor ik me daar bewust van ben. Onrustig geslapen, het was bloedheet in de kamer, te langen leste heb ik de balkondeur (>-10C) maar opengezet, dat gaf soelaas. Geke is solidair en we gaan samen ontbijten, want ik moet me vroeg melden voor de 2 uren skiles. Ik krijg een jonge vrouwelijk skilerares toegewezen en die laat er geen gras over groeien. Gelijk de piste op en naar beneden naar de sessellift. Van dat kleine stukje heb ik de rug al nat, dus blij dat ik de voering uit mijn jas heb gehaald.

Bij gebrek aan skikleding heb ik de protectoren uit mijn motorkleding gehaald, dat is bijna hetzelfde, maar ziet er alleen wat saaier uit. Ik geef de lerares aan dat het zo'n 8 jaar geleden is dat ik voor het laatst een beetje heb geskied en dat ik het niet van mijn techniek moet hebben. Dus is het permanent bochtjes draaien, knieën naar de berg, goed voorover, inclusief je bovenlichaam, met je dalschouder naar het dal gedraaid. Overeind komen vanuit de knieën en dan na de bocht weer inveren en goed de druk op de skies houden. Ik ga kapot!
Het enige rustmoment is in de lift en dat duurt veel te kort.

Tegen 11 uur is het weer prima opgeknapt en schijnt het zonnetje lekker. Ik neem afscheid van de lerares en pak de enige weg naar beneden, een rode piste. Op zich prima te doen, maar na 2 uur beulen heb ik niet veel kracht meer over. Ik ben blij als ik bijna bij het hotel ben, ga nog wel een keer onderuit, omdat bij het remmen een ski, die veel te licht staat afgesteld, uitschiet. Op zulke momenten vraag je je wel eens af, waarom je dit leuk vindt. Als ik weer op de kamer ben heb ik zeker een uur nodig om weer de oude te zijn na het douchen. In de tussentijd heeft Geke zich bezig gehouden in de gym en daarna de infreroodsauna en het zwembad. Het buitenbad is 's morgens niet open, dat hoort bij het nackt-gedeelte met andere openingstijden.

We halen beneden lekker een koffie en daarna nestelen we ons tot een uur of 2 heerlijk in het zonnetje op ons balkon. Er is genoeg te zien op de piste onder ons en in de verte liggen de bergen te schitteren in de zon. We gaan naar beneden om te lunchen en zoeken een plaatsje op het terras, waar we ook zo in ons truitje kunnen zitten, zoveel kracht heeft de zon. Een wijntje erbij, we eten wat van het buffet en om 4 uur vedwijnt de zon achter de berg en is het uit met de pret. Wat een cadeautje!

Onze plannen zijn om zaterdag bij het hotel te blijven (een beetje skiën), want het wordt mooi weer. Zondag wordt het rete druk, want dat is de dag na de wisseldag en zijn alle Hollanders op de piste, dus willen we naar Sölden en zijn 's middags om 15 uur aan de beurt voor een massage. Op maandag hebben we voor de lunch gereserveerd in het IceQ restaurant, dat zoals gemeld op 3000 meter ligt. We zijn benieuwd.

Het eten in het hotel is erg goed. Ongedwongen sfeer, iedere avond 5 gangen met porties die aangenaam klein zijn. We moeten ons nog een weg zoeken in de Oostenrijkse wijnen, want daar vinden we nog niet zo onze weg in. Maar goed, de tijd zal het leren.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen