Vandaag blijven we bij onze studio. Het is flink bewolkt als we opstaan, maar naarmate de ochtend vordert, begint de zon de overhand te krijgen. Er staat lang niet zoveel wind als gisteren, dus het is aangenaam toeven in de zon bij ca. 26C. Na 11 uur hebben we de tent weer voor onszelf, buurman Giles is in geen velden of wegen te bekennen, onze directe buren waren al vroeg weg en een ander stel vertrekt in de loop van de ochtend. Ik stuur nog een paar jongetjes weg, die het voorzien hadden op de handdoeken van het stel, die nog buiten over de stoel hangen. Zoals Ron inderdaad zei: alles wat buiten ligt verdwijnt.

Gedurende de ochtend zien we ook dat er op het strand een doopceremonie plaatsvindt. Een groep mensen vlak voor de branding, 2 forse kerels in zee en één persoon, die wij ervan verdenken de dominee te zijn (helemaal in het zwart), die de de persoon begeleidt naar de 2 sterke mannen. Als er vervolgens een golf aankomt, wordt deze persoon door de twee mannen ruggelings in de branding getild en dat dan 3 keer. Daarna mag de sluier af en is de volgende persoon aan de beurt. Bijzonder.

Inmiddels heb ik ook de routes voor de komende 2 dagen gemaakt, even wennen om dat op de navigatie zelf te doen. Vraagt enige handigheid, maar uiteindelijk lukt het.Tegen 14 uur lopen we naar het dorp om te lunchen bij Pearly’s. Er is te weinig wind voor surfers, dus het is relatief rustig op het strand. Onderweg maken we van dichtbij mee hoe een zeevogel een mossel open maakt: opvliegen naar 20 meter en vervolgens de mossel laten vallen op het asfalt en voila, de mossel barst open en de delicate inhoud wordt naar binnen gewerkt. Na de lunch doen we nog wat inkopen en wandelen dan terug naar huis om van een rustige namiddag op het terras te genieten. Geke moet persé in de Atlantische Oceaan zijn geweest, dus dat gaan we meemaken en vastleggen. Weer terug op het terras verbaast het me steeds weer dat als het water opkomt tijdens de vloed, dat met veel lawaai gepaard gaat. En hoe het na de 7e breker enige tijd oorverdovend stil is. Kan er niet genoeg van krijgen.

De familie die de beachvilla’s exploiteert, gaat vanavond braaien bij het vlonder aan zee. Volgens vader Ron is dit iets wat ze maximaal 3x per jaar doen, maar de gelegenheid is nu dat zijn dochter, na 6 maanden op een luxe yacht deel te hebben uitgemaakt van de bemanning, weer terug thuis is. Met alle vriendjes die daarbij horen, natuurlijk. De zonsondergang is prachtig mede door de wolken. Aankondiging van een omslag in het weer misschien, want morgenvroeg wordt er regen voorspeld.

We nodigen Giles (Anreae) uit om samen met ons te gaan eten bij Friday Island, waar we al een tafel hebben gereserveerd voor 2. Geen probleem natuurlijk. We hebben veel met elkaar te delen, hij is een interessante man met een flinke (medische) achtergrond , ontzettend aardig en bescheiden en zeer onderhoudend. Zeer gezellig samen gegeten en natuurlijk foto’s en adressen uitgewisseld. Zoals al op nummer 16 van ons verslag gedeeld, schrijft hij succesvol kinderboeken en heeft hij recent de rechten voor verfilming van zijn boek verkocht aan Dreamworks, een Amerikaans bedrijf dat animatiefilms maakt. Een toffe gozer met no nonse behaviour, maar wel met een schrikbarend medisch verleden.

Qua weer slaat het wel om, mistig, een voorbode voor regen morgenvroeg? We eten gezellig en hij komt ook nog even mee voor een nightcap en ook om wat foto’s te bekijken van ons huis, tuin en keuken We wisselen nog wat contactgegevens met elkaar, maar wat ons betreft komen we weer bij elkaar. Morgen pakken en vertrekken. We hopen nog dat Moody langs komt voor een snoepje, maar het weer nodigt daarvoor voor een poes niet te veel uit.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen