We hebben besloten om niet grote afstanden te gaan rijden naar bijvoorbeeld Portofino en Cinque Terre. Dan ben je vanuit Alassio minstens 4 uur onderweg uit en thuis, bovendien waarschuwde de collega die we ontmoet hebben, dat het er veel te druk is. Goede raad is duur.

Daarom hebben we Alex gevraagd, wat we nog beslist moeten bekijken nu we hier zijn en dat is FinalBorgo. Dat is één van de 3 stadsdelen, die samen Finale Ligure vormen. FinalBorgo is het oudste deel, ligt verder van de kust en is nog grotendeels in de originele middeleeuwse sfeer. Een klein stadje vol met kleine Palazzo’s en Piazza’s, met erboven een indrukwekkende burcht die de hele omgeving overziet.

We besluiten de kustweg te nemen die via Pietra Ligure naar Finale Ligure loopt. Ik heb even diep moeten graven in de digitale foto’s, maar Ruud en ik hebben in 2005 ook in Pietra gezeten op motorvakantie, in hotel Paco. Het deel na Finale Ligure wordt geroemd om zijn prachtige kust, dus we rijden nog een stukje verder tot Noli. De kustweg is inderdaad indrukwekkend, met overhangende rotsen en huizen die griezelig op het randje staan. In Noli is een restaurant, waar je naar toe kunt met een tandradbaantje! Omdat het gisteren wat minder mooi weer was en het vandaag fors waait, staan er hoge golven met schuimende uitlopers op het strand. Als we terug rijden naar Finale, stoppen we onderweg even om dit vast te leggen. Prachtig.

In Finale Ligure gaan we omhoog het dal in naar FinalBorgo. We parkeren onderaan het dorp en lopen om de buitenmuur heen en door de poort het dorp in. Het is inderdaad oud en indrukwekkend. We besluiten om omhoog te lopen naar de burcht, wat een fikse tippel bergop is. Gelukkig ligt de wandelweg grotendeels in de schaduw, want de temperatuur gaat snel richting 30C. Als we boven zijn, blijkt de burcht dicht, om 16.00 uur kunnen we weer terecht, maar we besluiten niet nog een keer naar boven te lopen.

Terug in het stadje gaan we op zoek naar een Osteria, die we aanbevolen hebben gekregen in ons hotel. Drie tafeltjes buiten en een stuk of acht binnen, de menukaart staat op het schoolbord. Uiterst vriendelijke bediening, de tent zit vol met locals (goed teken) en de gerechten zijn typisch voor deze omgeving en we hebben ze nog nergens anders gezien. We volgen het advies om de antipasto misto te nemen, een samenstelling van alle voorgerechten die zij op dit moment voeren. Pannenkoekjes met zoete ui, tortilla’s met minicourgette, taartje van aubergine en mint, te veel om op te noemen en superlekker. Als tweede gang kiezen we allebei voor spaghetti picante met rode wijnsaus. Inderdaad pittig en heel lekker. Bij mij is er altijd nog wel ruimte voor een toetje, dus een heerlijk taartje met ricotta en perzik.

Nog lekker een poosje op het strand bij het hotel gelegen en gezwommen in de hoge golven. Douchen, omkleden, lezen en dan naar het voor ons gereserveerde restaurant Lamberti. We hebben een tafel onder de veranda van het restaurant, het geeft ons het idee dat we in de tuin zitten. Sfeervol, goede vlotte bediening met humor en ook weer helemaal vol. Om dit verhaaltje niet helemaal vol te stoppen met allerlei informatie over het eten, hier een samenvatting. Bij binnenkomst een glaasje bubbels van het huis. Na de amuse kiezen we voor het 4-gangen menu, dat voornamelijk uit visgerechten bestaat. We kiezen voor een Chardonnay uit Sicilië, volgens de ober de beste prijs-kwaliteit verhouding in de menukaart. Nog een dessert na en we hebben een avond gehad, die we niet snel vergeten. Lekker slapen en morgen een rustdag, voordat we aan de thuisreis gaan beginnen.

Geschreven door Wim.en.Geke.reisverslagen